گاهی هر چه انسان دعا می‌کند، مستجاب نمی‌شود. علت چیست؟ روایات دینی، این مشکل را برای ما حل کرده‌اند. مثلاً در روایات آمده است که اگر شرایط دعا وجود نداشته باشد، دعا مستجاب نمی‌شود. بالاخره دعا هم شرایطی دارد. بزرگان دین فرموده‌اند: «کارهای نشدنی را از خدای متعال نخواهید.» در روایتی آمده است که روزی یکی از اصحاب نبیّ‌اکرم صلّی‌اللَّه‌علیه آله و سلّم در حضور پیغمبر دعا کرد و گفت: «اللّهم لا تحتجنی علی احداً من خلقک»؛ «خدایا، مرا محتاج هیچ آفریده‌ای نکن.» «فقال رسول، صلّی‌اللَّه‌علیه‌وآله: لا تقولنها کذا.» «پیغمبر، صلّی‌اللَّه‌علیه‌وآله فرمود: این طور نگو.» «فلیس من احداً الّا و هو محتاج الی النّاس.» مگر می‌شود که یک انسان، محتاج دیگران نباشد؟ «نگو که خدایا مرا محتاج هیچ کس نکن. این، خلافِ طبیعت بشری، خلافِ سنّت الهی و خلافِ طبعِ نهاده‌ی پروردگار در وجودِ انسان است.» چرا می‌گویی «خدایا، مرا محتاج هیچ کس نکن»؟ این دعا، مستجاب نمی‌شود. آن فرد، عرض کرد: «یا رسول‌اللَّه! پس چگونه دعا کنم؟» فرمود: «قل اللّهم لا تحتجنی علی شرار خلقک.» (1)«بگو: خدایا! مرا محتاج اشرار از بندگان خود مکن. مرا نیازمند مردمان شریر مکن. مرا محتاج انسانهای لئیم مکن. این درست است. این می‌شود. این را از خدا بخواه.» پس، اگر چیزی را از خدای متعال طلب کردیم که نشدنی و به خلاف سنّتهایِ معمولیِ عالم است، برآورده نمی‌شود.1373/11/28
1 )
قُلْتُ اللَّهُمَّ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا عَلِيُّ لَا تَقُولَنَّ هَكَذَا فَلَيْسَ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَى النَّاسِ قَالَ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا أَقُولُ قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى شِرَارِ خَلْقِكَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ شِرَارُ خَلْقِهِ قَالَ الَّذِينَ إِذَا أَعْطَوْا مَنُّوا وَ إِذَا مُنِعُوا عَابُوا.
ترجمه:
امام علی علیه‌السلام فرمود: گفتم خدایا مرا نیازمند هیچ یك از مخلوقاتت نكن پس رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمود ای علی اینگونه مگوی. زیرا كه كسی نیست جز آنكه نیازمند به مردم باشد. پس گفتم ای رسول خدا پس چه بگویم فرمود: بگو خدایا مرا نیازمند مردم بدت نكن گفتم ای رسول خدا مردم بدش كیستند فرمود: كسانی كه هنگامی كه ببخشند منت گذارند و زمانی كه به چیزی نیاز دارند و از آن محروم شوند، عیب و خرده‌گیری و سرزنش می‌كنند.
لینک ثابت
مجموعة ورام، ورام بن ابی فراس، ج 1، ص 39 ؛ بحار الانوار، مجلسی، ج 90، ص 325، ح 6 .
قُلْتُ اللَّهُمَّ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا عَلِيُّ لَا تَقُولَنَّ هَكَذَا فَلَيْسَ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا وَ هُوَ مُحْتَاجٌ إِلَى النَّاسِ قَالَ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا أَقُولُ قَالَ قُلِ اللَّهُمَّ لَا تُحْوِجْنِی إِلَى شِرَارِ خَلْقِكَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ شِرَارُ خَلْقِهِ قَالَ الَّذِينَ إِذَا أَعْطَوْا مَنُّوا وَ إِذَا مُنِعُوا عَابُوا.
ترجمه:
امام علی علیه‌السلام فرمود: گفتم خدایا مرا نیازمند هیچ یك از مخلوقاتت نكن پس رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمود ای علی اینگونه مگوی. زیرا كه كسی نیست جز آنكه نیازمند به مردم باشد. پس گفتم ای رسول خدا پس چه بگویم فرمود: بگو خدایا مرا نیازمند مردم بدت نكن گفتم ای رسول خدا مردم بدش كیستند فرمود: كسانی كه هنگامی كه ببخشند منت گذارند و زمانی كه به چیزی نیاز دارند و از آن محروم شوند، عیب و خرده‌گیری و سرزنش می‌كنند.
