بمباران شیمیائی حلبچه / بمباران شیمیائی شهر حلبچه
بمباران شیمیایی حلبچه توسط صدام
در عملیات والفجر 4 که جوانان رزمندهی کرد و فارس و بقیهی جوانان رزمنده رفتند برای اینکه آتش دشمن را خاموش کنند و مریوان را از زیر آتش توپخانهی دشمن بیرون بیاورند، و این کار را هم کردند، دشمن بعثی شهر مریوان را با توپخانهی دوربرد خودش مرتب زیر آتش قرار میداد. این جوانان مبارز، رزمندگان سپاه پاسداران و بسیج، متشکل از مردم مناطق مختلف از جمله دلاوران و جوانهای کرد، عملیات والفجر 4 را سازماندهی کردند و آتش دشمن را خاموش کردند و دشمن را عقب راندند؛ حتّی شهر حلبچهی عراق را هم توانستند از تصرف دشمن خارج کنند. دشمن به انتقام این کار میدانید چه کرد؟ نمیتوانست به اینجا نفوذ کند؛ چون دلاوران ما ضرب شصت به او نشان داده بودند. دشمن بعثی بیرحم دور از انسانیت، شهر حلبچه را بمباران شیمیائی کرد، صدها و شاید هزارها نفر در آن بمباران شیمیائی از مردم کرد حلبچه و آن مناطق از بین رفتند، به خاطر اینکه صدام حسین میخواست از مردم کردی که در مقابلهی با نیروهای مؤمن جمهوری اسلامی مقاومت نکرده بودند و با آغوش باز آنها را پذیرفته بودند، انتقام بگیرد.1388/02/26
لینک ثابت
سکوت محافل جهانی در حادثه بمباران شیمیایی حلبچه
قدرتهاى اهریمنى و شیطانى - یعنى همین که شما به آن استکبار مىگویید و مظهرش امریکاست - علیه بشریت و ارزشهاى انسانى قیام کردهاند. براى اینها، جان میلیونها انسان اهمیت ندارد. شما دیدید که اسرائیل در ظرف پانزده شانزده روز، دهها هزار نفر را کشت و زخمى و آواره و آشفته کرد و داغهایى آفرید؛ ولى خم به ابروى استکبار جهانى نیامد. همینهایى که وقتى گربهاى داخل چاه فلان خانه مىافتد، از روى ریاکارى، دستگاههایشان را بسیج و پولهایى را خرج مىکنند که این گربه را که یک حیوان است، از داخل چاه نجات دهند! یا گاهى اوقات، تظاهر به انسان دوستى مىکنند که ماها هم که اینها را خوب مىشناسیم، گاهى اوقات واقعاً شک مىکنیم که عجب، آیا این همه اظهار دلسوزى راست است؟! این قدر اینها ریاکارى مىکنند!
جلو چشم همینها، این فاجعهى عظیم انجام گرفت و لب از لب تکان ندادند! فقط این یک جا که نیست. در این هفده سالى که از شروع انقلاب اسلامى مىگذرد و مردم ایران چشمشان باز شده است و قضایاى دنیا را مىبینند، اگر شما حساب کنید، صدها قضیه از این قبیل پیدا مىکنید. آن روزى که همین امریکاییها و دستگاههاى صهیونیستى دنیا و قدرتهاى دروغگوى عالم، طرفدار عراق بودند، شما دیدید که دولت عراق، شهر حلبچه را بمباران شیمیایى کرد و روز روشن، با هواپیما بر سر هزاران انسان داروى شیمیایى ریخت و آنها را مثل چوب خشک و مرده، داخل خیابانها انداخت! اصلاً حادثهى عجیبى بود که از شنیدن آن، تن انسان مىلرزید. تمام دوربینهاى تلویزیونى هم، این را دیدند و فهمیدند و فیلمبردارى کردند؛ ولى عراق را محکوم نکردند و بسیارى از محافل جهانى - چه برسد به دولتها - به رونیاوردند! البته، جمهورى اسلامى در دنیا قیامتى راه انداخت و عدّهاى مجبور شدند و دیدند که در مقابل افکار عمومى، چارهاى ندارند و به همین خاطر، دو کلمه حرفى زدند، والاّ نمىگفتند! ولى بعد از گذشت دو یا سه سال، از همان عراق به عنوان غول مهیبى یاد کردند و در مقابلش صفآرایى نمودند؛ چون آن روز، عراق با ایران اسلامى مبارزه مىکرد! عزیزان من! قدرتهاى استکبارى این گونهاند. مسألهى خطر حاکمیت استکبار بر بشریت، یک مسأله جدّى است.1375/02/12
لینک ثابت