تشخیص وجود و بقای این صلاحیّتها برعهده‌ی این مجلس معظّم است و این، به‌نوبه‌ی خود مسئولیّتهای بزرگی را متوجّه آن میسازد: آشنایی با جایگاه جمهوری اسلامی در دنیای کنونی؛ توجّه به پدیده‌ی جذّاب مردم‌سالاری دینی‌در میان انبوه شیوه‌های گوناگون حکومت که در آنها یا معنویّت و دین، یا مردم، و یا هر دو قربانی شده‌اند؛ توجّه به نقش بی‌مانند ایمان و باورهای برآمده از معارف اسلامی در نوع گزینشهای مردمی؛ توجّه به تأثیر تقوای فردی و سیاسی شخص رهبر در حفظ اعتماد مردم و سلامت و صلابت و استواری نظام. اینها بخشی از مسئولیّتهای این مجلس معظّم را که متشکّل از فقهای مردمی و اثرگذار است، یادآور میشود و ادای آن را مطالبه میکند. هریک از سرفصل‌های مذکور متضمّن وظایفی است که حُسن انجام آن، کشور و نظام را به صلاح و سداد رهنمون میگردد و رهبر را در ادای آن مسئولیّت بزرگ و بی‌همتا مدد میرساند.1395/03/04
لینک ثابت
