صرفهجویی به معنای گدابازی نیست كه بعضی بگویند چرا نمیگذارید مردم از نعمتهای خدا استفاده كنند. نه؛ استفاده كنند، ولی اسراف و زیادهروی نكنند. اسراف در جامعه، لازمهی اشرافیگری و تقسیم نابرابر ثروت و مایهی تضییع اموال عمومی و نعمت الهی است. صرفهجوییِ صحیح همانكه در اسلام به آن قناعت میگویند به معنای نخوردن نیست. به معنای زیادهروی نكردن، مال خدا را حرام نكردن و نعمت الهی را ضایع نكردن است. اگر جامعهای بخواهد قناعت و صرفهجویی را كه یك دستور اسلامی است عمل كند، باید متوجّه باشد كه در شكل كلّی به عدالت اجتماعی و مسألهی عدالت پرداخته شود. برای اینكه بشود این راه را ادامه داد، همه و همه باید كوشش كنند. حال كه بحمد اللّه كشور در راه سازندگی حركت میكند، از عدالت غفلت نكنند و میدان برای سوء استفاده كنندگان باز نشود. مسئولان قضائی، با استحكام دادگاهها و دستگاههای قضائی؛ مسئولان اجرایی، با دقّت در سپردن مسئولیتها و كارها و طرحها و ثروتها به افراد امین؛ مسئولان قوّهی مقنّنه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، با وضع قوانین مناسب، باید این زمینه را فراهم كنند.1376/01/01
لینک ثابت
