بنده به جرأت مىتوانم ادّعا کنم: اگر حضور مردمى نبود؛ اگر نیروهاى بسیج نبودند که در طول این سالهاى متمادى، از خانهها و مدرسهها و کارخانهها و ادارات و شهرها و روستاها و از سنین مختلف و از زن و مرد، به سمت صحنهها و میدانهایى که به آنها نیاز بود، سرازیر شوند، نه در جنگ قادر مىشدیم از کشور، آنچنان که شایسته است، دفاع کنیم و نه در صحنههاى دیگرى که تا امروز تقریباً هر لحظه در مقابل دشمنان داشتیم، مىتوانستیم آن قدرت ملى خودمان و پایدارى جمهورى اسلامى را به همهى دنیا ثابت کنیم. این، بسیج بود که چنین قدرتى را به ما داد. این تاریخچهى چندینساله؛ چه آنچه که در میدان جنگ نظامى اتّفاق افتاده است و چه آنچه که در صحنههاى دیگر مثل همین صحنههاى تظاهرات مختلف و حضور عظیم مردم در همهى صحنههاى گوناگون اتفاق افتاد، واقعاً تا امروز که ما باهم صحبت مىکنیم به گمان من، به رشتهى تحریر و گزارش کشیده نشده است. یعنى خیلى کتاب باید نوشت. خیلى تصویر و نقّاشى و عکاسى و فیلم و نمایش و داستان و بقیهى نشانههاى آثار هنرى باید به کار بیفتد، تا بتواند عظمت این حضور مردم و تأثیر آن را براى کسى که به چشم خودش ندیده است، نشان دهد.1372/08/30
لینک ثابت