newspart/index
بیانات > آرشیو سال 1398 > بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان
جوری انتقاد کنید که محکوم قضایی نشوید
زوال و انحطاط تمدن غرب
آتش به اختیار
آزاداندیشی
احساس مسئولیت
اصل ۴۴ قانون اساسی
اقتدار معنوی
انس با قرآن
بحران غرب
تجربه برجام
تمدن اسلامی
تمدن اسلامی
جامعه اسلامی
جامعه اسلامی
جبهه مقاومت
جنگ نرم
جوان مؤمن انقلابی
جوان مؤمن انقلابی
جوان مؤمن انقلابی
قدرت تحلیل سیاسی
نصرت الهی
نهضت کتابخوانی
تمدن مادی
تمدن مادی
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
روزه
نقد و انتقاد
کار فرهنگی
واردات
ولایت فقیه
دانشجو
دانشجو
دانشجو
دانشجو
دانشجو
دانشجو
دانشجو
ماه مبارک رمضان
ماه مبارک رمضان
کتاب و کتاب‏خوانی
مطبوعات
تبیین
فرصت جوانی
استفاده از جوانان
استفاده از جوانان
سنت‌های الهی
مسائل اقتصادی کشور
امید و امیدواری
امید و امیدواری
امید و امیدواری
تحول
فرصت جوانی
حزب اللهی
بخش خصوصی
کارآمدی انقلاب و نظام
مربوط به : بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان
تاریخ : 1398/03/01
نوع(ها) : قرآن
کلیدواژه(ها) : انتقاد به مسئولین, انتقاد در چهارچوب اصول, نقد منصفانه

عنوان فیش :[با کلیک روی عنوان زیر، عنوان جدیدی پیشنهاد دهید]
جوری انتقاد کنید که محکوم قضایی نشوید

متن فیش :
بعضی از دوستان انتقادهایی کردند که خب خوب است، بسیاری از انتقادها هم به‌جا است، منتها لحن انتقاد را خیلی تند نکنید، یعنی دو چیز را توجّه داشته باشید: یکی اینکه در انتقادها سعی کنید که نقطه‌ضعف به طرف مقابلتان ندهید؛ یعنی جوری حرف نزنید که بتوانند شما را در مرجع قضائی محکوم کنند؛ این را توجّه داشته [باشید]؛ من شاید یک بار، یا دو بار دیگر در جمع جوانها این را تذکّر داده‌ام؛ توجّه داشته باشید جوری حرف نزنید که مورد استفاده‌ی طرف مقابل قرار بگیرد برای محکوم‌ کردن قضائی شما؛ این یک.
دوّم اینکه از افراط و تفریط در بیان بپرهیزید. شما ملاحظه کنید در قرآن وقتی درباره‌ی مثلاً فرض کنید کفّار و مخالفین پیغمبر یک مطلبی را بیان میکند، بعد میگوید: وَلٰکِنَّ اَکثَرَهُم یَجهَلون؛(1) نمیگوید «و لٰکنّهم یجهلون»، میگوید: اَکثَرَهُم یَجهَلون، یعنی یک عدّه‌ای هم در بینشان هستند که محکوم به این حکم نیستند. این جور نباشد که شما به طور قاطع یک مجموعه را نفی کنید یا اِشکالی بر آنها وارد کنید؛ در حالی که ممکن است بعضی از اینها مشمول این اِشکال شماها نباشند. اینها تذکّراتی است که [مهم است]. شماها هم بچّه‌های من هستید، یعنی واقعاً مثل فرزندان من هستید؛ دلم میخواهد که کارتان و همین جهتی که دارید حرکت میکنید، یک جهت درستی باشد.

1) سوره مبارکه الأنعام آيه 111
وَلَو أَنَّنا نَزَّلنا إِلَيهِمُ المَلائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ المَوتىٰ وَحَشَرنا عَلَيهِم كُلَّ شَيءٍ قُبُلًا ما كانوا لِيُؤمِنوا إِلّا أَن يَشاءَ اللَّهُ وَلٰكِنَّ أَكثَرَهُم يَجهَلونَ ﴿۱۱۱﴾
(و حتّی) اگر فرشتگان را بر آنها نازل می‌کردیم، و مردگان با آنان سخن می‌گفتند، و همه چیز را در برابر آنها جمع می‌نمودیم، هرگز ایمان نمی‌آوردند؛ مگر آنکه خدا بخواهد! ولی بیشتر آنها نمی‌دانند!



پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی
ایران همدل

شرکت در پویش ایران همدل

ورود به صفحه پرداخت