1396/02/07
روزگاری در این کشور قرآن مهجور بود!
بحمدالله در جمهوری اسلامی توفیقات ما در تقرّب به قرآن کم نبود؛ ما از قرآن خیلی دور بودیم؛ در دوران حکومت طاغوت در این کشور قرآن بکلّی مهجور بود؛ در مدارس ما -مدارس کودکان، مدارس بزرگسالان، دبیرستانها، دانشگاهها- از قرآن هیچ خبری نبود؛ در جامعهی ما از قرآن خبری نبود. جلسات قرآنیای وجود داشت [امّا] مهجور بود؛ نمونههایش را در تهران، در مشهد، در جاهای دیگر، بعضیها را از نزدیک دیده بودیم، بعضیها را هم شنیده بودیم؛ یک عدّهای میآمدند، یک قرآنی تلاوت میشد و تمام میشد میرفت. حفظ قرآن، اُنس با قرآن، تلاوت دائمی قرآن، نشر معارف قرآن، این چیزها خیلی کم وجود داشت. انقلاب ما را به قرآن نزدیک کرد، با قرآن آشنا کرد. امروز ما مفتخریم به اینکه علاقهمند به قرآنیم، مشتاق به قرآنیم، مفتخریم که جوانهای ما علاقهمند به قرآنند. امروز هرجایی در این کشور، در هریک از شهرها، یک جلسهی قرآنی اعلام بشود، هجوم جوانها به آن جلسه فراوان خواهد بود. میبینید جلسات قرآن را؛ در همهی شهرها، در همهی محافل، میروند هجوم میآورند، میشنوند، مینشینند؛ اینها چیزهایی است که به برکت انقلاب رخ داده است، به برکت اسلام رخ داده است.
بیانات در دیدار شرکتکنندگان در مسابقات بینالمللی قرآن ۱۳۹۶/۰۲/۰۷