پیغمبر اکرم از جوانی از صحابه‌ی خودشان خوششان آمد و برای او دعائی کردند و فرمودند: «اللّهمّ امتعه بشبابه»؛(1) یعنی پروردگارا ! او را از جوانیِ خود متمتع کن، بهره‌مند کن. معلوم میشود همه‌ی جوانان از جوانیِ خود بهره‌مند نمیشوند که پیغمبر برای این جوان چنین دعائی را کرد. تمتع از جوانی، بهره‌مندی از جوانی به چه معناست؟ خطاست اگر خیال کنیم بهره‌مندی از جوانی به معنای لذت بردن از شهوات مادی جوانی است، سرگرمی‌های جوانی است، استفاده‌ی از لهویات در دوره‌ی جوانی است؛ این نیست بهره بردن از جوانی. در یک بیان دیگری پیغمبر اکرم فرمودند: «ما من شابّ یدع لذّة الدّنیا و لهوها و اهرم شبابه فی طاعة الله الّا اعطاه الله اجر اثنین و سبعین صدّیقا»؛(2) یعنی جوانی که دامن خودش را پاک نگه میدارد، از شهوات مادی دوری میگزیند، در پیش خدای متعال اجر هفتاد و دو صدیق را دارد. «در جوانی پاک بودن شیوه‌ی پیغمبری است». مثالی هم که خدای متعال به عنوان الگو در مقابل جوانان گذاشته است، یوسف پیغمبر است. تمتع از جوانی به این نیست؛ تمتع از جوانی این است که انسان - همچنان که در این حدیث هست - «اهرم شبابه فی طاعة الله»؛ جوانی را در اطاعت خدا بگذراند. اطاعت خدا هم فقط نماز خواندن نیست. البته نماز خواندن خیلی با فضیلت و مهم است و سازنده است، اما فقط این نیست. در عرصه‌ی وسیع زندگی، مصداقهای زیادی برای اطاعت خدا هست؛ که یکی از مهمترین آنها ترک گناه است، آلوده نکردن دامن است. درس هم که شما میخوانید، اطاعت خداست؛ ابتکار هم که میورزید، اطاعت خداست؛ همین کارهائی که این جوانهای عزیز اینجا گفتند - در زمینه‌ی مسائل شیمی، انرژی، علوم انسانی، پزشکی و غیره - تلاش در این راه‌ها، همه اطاعت خداست.1390/07/24
1 )
أنه سقى النبی صلى الله عليه وسلم لبنا فقال: " اللّهُمَّ أمتِعهُ بِشَبابِهِ " ، فلقد أتت عليه ثمانون سنة لا يرى شعرة بيضاء . عمرو بن حَمِق به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله) شير نوشاند. پيامبر (صلى اللّه عليه و آله) فرمودند: «بار
ترجمه:
خدايا! او را از جوانىاش برخوردار بدار». پس، هشتاد ساله شد و يك موى سپيد در خود نديد.
المصنف، ابن أبی شيبة، ج 7، ص 437 ؛ تهذيب الكمال، مزی، ج 21، ص 598 ؛ الإصابة، ابن حجر عسقلانی، ج 4، ص 514 ؛ الخرائج و الجرائح، قطب الدین راوندی، ج 1، ص 52؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج 18، ص 12، ح 27؛
أنه سقى النبی صلى الله عليه وسلم لبنا فقال: " اللّهُمَّ أمتِعهُ بِشَبابِهِ " ، فلقد أتت عليه ثمانون سنة لا يرى شعرة بيضاء . عمرو بن حَمِق به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله) شير نوشاند. پيامبر (صلى اللّه عليه و آله) فرمودند: «بار
ترجمه:
خدايا! او را از جوانىاش برخوردار بدار». پس، هشتاد ساله شد و يك موى سپيد در خود نديد.
2 )
(...) يَا أَبَا ذَرٍّ مَا مِنْ شَابٍّ يَدَعُ لَذَّةَ الدُّنْيَا وَ لَهْوَهَا وَ أَهْرَمَ شَبَابَهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ إِلَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ صِدِّيقا.
ترجمه:
پيامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند: ای اباذر! هيچ جوانى خوشىهاى دنيا و سرگرمىهاى آن را كنار نمىنهد و جوانيش را در فرمانبردارى از پروردگار صرف نمی‌كند ، مگر آن كه خداوند به وى پاداش هفتاد و دو صدّيق مىبخشد.
لینک ثابت
مجموعة ورّام، ورام بن ابی فراس، ج 2، ص 51 ؛ الأمالی، شیخ طوسی، ص 535 ؛ أعلام الدين فی صفات المؤمنين، حسن بن محمد دیلمی، 198؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج 74، ص 84 ؛ كنز العمال، متقی هندی، ج 15، ص 785 ؛
(...) يَا أَبَا ذَرٍّ مَا مِنْ شَابٍّ يَدَعُ لَذَّةَ الدُّنْيَا وَ لَهْوَهَا وَ أَهْرَمَ شَبَابَهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ إِلَّا أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ صِدِّيقا.
ترجمه:
پيامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند: ای اباذر! هيچ جوانى خوشىهاى دنيا و سرگرمىهاى آن را كنار نمىنهد و جوانيش را در فرمانبردارى از پروردگار صرف نمی‌كند ، مگر آن كه خداوند به وى پاداش هفتاد و دو صدّيق مىبخشد.
