من مواعظ النبی صلی الله علیه وآله وسلّم:عجباً للمؤمن لایقضی اللّه علیه قضاءً إلا کان خیراً له، سرّه او ساءه. إن ابتلاه کان کفّارةً لذنبه، وإن اعطاه وأکرمه کان قد حباه. (۱)
هرچه را خداوند برای مؤمن، مقدّر فرماید، خیر او است، خواه حوادثی که او را ناراحت می‌کند مثل بیماری و خواه اموری که او را خوشحال می‌کند.
است.
این مضمون در اشعار حافظ هم آمده «در طریقت هرچه پیش سالک آید خیر او است» لکن حافظ این معنا را مختص به سالک دانسته ولی این روایت، آن را درباره مطلق مؤمن بیان فرموده است.۱۳۷۸/۰۸/۳۰
۱ )
«عجبا للمؤمن إن الله لا يقضی عليه قضاء إلا كان خيرا له سره ذلك أم ساءه و إن ابتلاه كان كفارة لذنبه و إن أعطاه و أكرمه فقد حبا»
ترجمه:
«فرمود: شگفتا براى مؤمن هر چه خدا برايش حكم كند برايش نيك است شادمان شود يا ناراحت اگر گرفتارش كند كفاره‌ى گناهش باشد و اگر بدو بخشد و گراميش دارد او را عطا كرد.»
لینک ثابت
مشكاة الانوار، علی بن حسن طبرسی : ج ۱ ص ۱۷۹، تحف العقول ،حسن بن شعبه حرانی : ص ۴۸، بحارالانوار،علامه مجلسی : ج۶۸ص ۱۵۲،
«عجبا للمؤمن إن الله لا يقضی عليه قضاء إلا كان خيرا له سره ذلك أم ساءه و إن ابتلاه كان كفارة لذنبه و إن أعطاه و أكرمه فقد حبا»
ترجمه:
«فرمود: شگفتا براى مؤمن هر چه خدا برايش حكم كند برايش نيك است شادمان شود يا ناراحت اگر گرفتارش كند كفاره‌ى گناهش باشد و اگر بدو بخشد و گراميش دارد او را عطا كرد.»
