با فرارسیدن موسم گردهمایی‌های سالیانه‌ی نماز، بار دیگر فضای فرهنگی کشور با نام و یاد همگانی این فریضه‌ی عظمی، معطّر و منوّر گردیده است. همان‌طور که مژده‌ی قیام نماز، پیامبر عظیم‌الشأن (صلّی‌اللَّه‌علیه‌واله) را - چنانکه در حدیث آمده است - به وجد می‌آورد و به بلال، مژده‌رسان همیشگی نماز، می‌فرمود: «ارحنا یا بلال!» (1) یعنی ای بلال! دلم را با اذان که مژده‌ی نماز است، راحت بخش! همان‌طور هم بزرگداشت نماز و گستردن و بلند کردن نام آن، دل بندگان خدا را وجد و نشاط می‌بخشد و ابرهای تیره‌ی ملال و اضطراب را از آفاق آن، پراکنده می‌سازد، و این برخاسته از ویژگی خود نماز است که مایه‌ی آرامش دلها و برطرف کننده‌ی نگرانی‌ها و دغدغه‌های روحی در نمازگزار است1373/06/10
1 )
« كما روی أن النبی ص كان ينتظر دخول وقت الصلاة و يقول أرحنا يا بلال
ترجمه:
روايت شده است كه حضرت رسالت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم انتظار داخل شدن وقت نماز مىكشيدهاند، و به بلال مىفرمودهاند كه: اى بلال ما را آسوده و شادمان كن.»
لینک ثابت
مفتاحالفلاح ، شیخ بهایی ص 182؛ بحارالأنوار ، علامه مجلسی، ج 79 ص 193؛
« كما روی أن النبی ص كان ينتظر دخول وقت الصلاة و يقول أرحنا يا بلال
ترجمه:
روايت شده است كه حضرت رسالت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم انتظار داخل شدن وقت نماز مىكشيدهاند، و به بلال مىفرمودهاند كه: اى بلال ما را آسوده و شادمان كن.»
