ابرقدرتها بهدروغ شعار صلح سرمیدهند تا آن کسانی که حقوق انسانها را پایمال و حقّ انسانهای مظلوم را در اقصای عالم به خودشان اختصاص دادند، بیسروصدا از گلویشان پایین برود و کسی اعتراض نکند! میگویند مردم غاصب سرزمین فلسطین - یعنی صهیونیستها - باید با صاحبان خانه صلح کنند؛ یعنی صاحبخانه ادّعای خود را پس بگیرد! معنای صلحی که امروز دنیا آن را تبلیغ میکند، این است! صلح، بین کسانیکه یکی بر دیگری تعدّی و ستمی روا نداشته باشد، امر مستحسنی است، والّا «و من قتل مظلوماً فقد جعلنا لولیّه سلطانا» (1)؛ آن کسیکه ستم شده است، میتواند حقّ خود را مطالبه کند. مردم فلسطین میتوانند حقّ خود را از غاصبان مطالبه کنند. مردم دنیای عقب افتادهی مظلومِ مناطق آسیا و آفریقا که در طول قرنها - یا حداقل دهها سال - امکانات کشورشان بهوسیلهی قلدران دنیای پیشرفته، با جهاز علم و با امکانات و با ماشین نظامی و سیاسی نابود شده و توانستهاند حقّ آنها را بخورند، باید بتوانند حقّ خود را از آن قلدرها مطالبه کنند. صلحی که معنایش این باشد که کسی حق ندارد حقّ خود را مطالبه کند، صلح اسلام پسند نیست. آنچه مورد نیاز بشریت است، عدالت است. جمهوری اسلامی توانسته است با شعار عدالت، هم در زمینهی مسائل داخلی و هم در زمینهی مسائل بینالمللی، نظر ملتها را به شعار خود جلب کند؛ چون حرف و سخنِ دل آنهاست. در همهی زمینهها آن چیزی که در درجهی اوّل سیاستهای جمهوری اسلامی را تعیین میکند، عدالت است. عدالت، یعنی در دنیای بشریت در سطح بینالمللی و در میان ملت ایران، همه بتوانند از آن حقّ طبیعی که خدای متعال برای هر انسانی معیّن کرده است، بهره ببرند؛ استعدادشان شکوفا شود، امکانات تحصیل و کار و امکان ابتکار و تلاش برای آنها فراهم گردد.1378/01/09
1 )
سوره مبارکه الإسراء آیه 33
وَلا تَقتُلُوا النَّفسَ الَّتي حَرَّمَ اللَّهُ إِلّا بِالحَقِّ ۗ وَمَن قُتِلَ مَظلومًا فَقَد جَعَلنا لِوَلِيِّهِ سُلطانًا فَلا يُسرِف فِي القَتلِ ۖ إِنَّهُ كانَ مَنصورًا
ترجمه:
و کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده، نکشید، جز بحق! و آن کس که مظلوم کشته شده، برای ولیش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم؛ اما در قتل اسراف نکند، چرا که او مورد حمایت است!
لینک ثابت
وَلا تَقتُلُوا النَّفسَ الَّتي حَرَّمَ اللَّهُ إِلّا بِالحَقِّ ۗ وَمَن قُتِلَ مَظلومًا فَقَد جَعَلنا لِوَلِيِّهِ سُلطانًا فَلا يُسرِف فِي القَتلِ ۖ إِنَّهُ كانَ مَنصورًا
ترجمه:
و کسی را که خداوند خونش را حرام شمرده، نکشید، جز بحق! و آن کس که مظلوم کشته شده، برای ولیش سلطه (و حق قصاص) قرار دادیم؛ اما در قتل اسراف نکند، چرا که او مورد حمایت است!