یك مطلب خطاب به مصیبت‌دیدگان بم؛ اینهایی كه جوانان، پدر و مادر، فرزندان و عزیزانشان را از دست دادند - كه مصیبت سنگینی برای آنهاست - عرض می‌كنم؛ یك مطلب به مردم و یك مطلب هم به مسؤولان ... مطلبِ خطاب به مردم این است كه اوّلاً مردم سرتاسر كشور در این حادثه كارِ بزرگی كردند كه این كار اگرچه انسانی، اسلامی و عمل به ندای وجدان و دعوت خدای متعال‌به بِرّ و تقوا بود، لیكن درعین‌حال حركتی سیاسی بود كه مردم انجام دادند و همبستگی ملی و حضور و گذشت خود را در مقابل چشم مردم دنیا نهادند و نشان دادند كه به نظام اسلامی- كه متصدّی و مسئول كمك‌رسانی است- اعتماد دارند. در رژیمهایی كه مردم از حكومت جدایند، مردم خودشان وارد میدان امداد می‌شوند و به دستگاه‌های حكومتی اعتماد نمی‌كنند؛ مثل رژیم سابق كه ما در مناطق آسیب‌دیده مستقر می‌شدیم و مردم به ما كمك می‌كردند؛ به دولت و حكومت اعتنا و اعتماد نمی‌كردند و حق هم داشتند. اینجا مردم نشان دادند كه به دستگاه‌های حكومتی؛ بسیج، كمیته‌ی امداد، هلال احمر و دستگاه‌های گوناگون اعتماد دارند و لطیفترین كار خود را به وسیله‌ی آن‌ها انجام می‌دهند. این یك حركت عظیم سیاسی از سوی ملت ایران بود. خیال نكنید كه محاسبه‌گران بین‌المللی این چیزها را نمی‌بینند و نمی‌فهمند؛ چرا، هر جلوه‌ی همبستگی و حضور شما مردم، یك سپر دفاعی در مقابل شما از هجوم دشمن به وجود می‌آورد. وقتی ببینند كه مردم این‌طور در صحنه‌اند و حاضر به یاری و كمك هستند و همبستگی چه بین خودشان و چه بین خودشان و دستگاه‌های نظام دارند، می‌فهمند كه پنجه زدن به روی این كشور و این ملت و این نظام آسان نیست. بنابراین بنده مجدّداً از كمك، حضور، دغدغه و ابراز احساسات مردم صمیمانه سپاسگزاری می‌كنم.1382/10/18
لینک ثابت
