ولادت پیامبر اسلام( صلی الله علیه و ا / ولادت نبیّ مکرّم اسلام( صلی الله علیه و اله و سلم)/ولادت حضرت محمد( صلی الله علیه و اله و سلم)
نمایان شدن بشارتهای الهی به هنگام ولادت پیامبر اسلام(ص)
ولادت نبی مكرم، سرآغاز یك فجر درخشانی در زندگی بشر بود. با این ولادت، بشارتهای الهی به چشم مردم آن دوران آمد. كنگرهی كاخهای پادشاهان ظلم ویران شد، آتشكدهها خاموش شد، مقدسات پوشالی و خرافی، به قدرت الهی در مناطق مختلفی از عالم از میان رفت. این ولادت مقدمهی بعثت بود و این بعثت برای همهی جهانیان رحمت بود؛ همچنان كه فرمود: «و ما ارسلناك الّا رحمة للعالمین». همهی عالم از بركات این وجود مقدس بهرهمند شدهاند و خواهند شد.1389/12/02
لینک ثابت
پدیده های بوجود آمده به هنگام ولادت پیامبر (صلی الله علیه وآله)
ولادت پیغمبر اعظم یك حادثهی صرفاً تاریخی نیست؛ یك حادثهی تعیین كنندهی مسیر بشریت است. خود پدیدههائی كه در هنگام این ولادت بزرگ، طبق نقل تاریخ دیده شد، یك اشارات گویائی به معنا و حقیقت این ولادت است. نقل كردهاند كه در هنگام ولادت نبیمكرم اسلام (صلّی اللَّه علیه و اله)نشانههای كفر و شرك در نقاط مختلف عالم دچار اختلال شد. آتشكدهی فارس كه هزار سال بود خاموش نشده بود، در هنگام میلاد پیغمبر خاموش شد. بتهائی كه در معابد بودند، سرنگون شدند؛ و راهبان و خدمتگزاران معابد بتپرستی متحیر ماندند كه این چه حادثهای است! این، ضربهی نمادینِ این ولادت بر شرك و كفر و مادهگرائی است. از طرف دیگر كاخ جباران امپراطوری ایرانِ مشركِ آن روز دچار حادثه شد؛ كنگرههای كاخ مدائن - چهارده كنگره - فرو ریخت. این هم یك اشارهی نمادینِ دیگر است به اینكه این ولادت مقدمه و زمینهای است برای مبارزهی با طغیانگری در عالم؛ مبارزهی با طاغوتها. آن جنبهی معنویت و هدایت قلبی و فكری انسان، این جنبهی هدایت اجتماعی و عملیِ آحاد بشر. مبارزهی با ظلم، مبارزهی با طغیانگری، مبارزهی با حاكمیت بناحقِ ستمگران بر آحاد مردم؛ اینها اشارات نمادینِ ولادت پیغمبر است.1387/12/25
لینک ثابت
حوادث نمادین ولادت پیامبر؛ نشانگر برچیدگی بساط حاکمیت جباران و مستبدان
در مثل چنین روزی[17ربیع الاول]، خداوند متعال بزرگترین ذخیرهی الهی را كه وجود مقدّس پیامبر گرامی بود، به عرصهی وجود آورد؛ این شروعِ یك مقطع تعیین كننده در سرنوشت بشر بود. در آیات ولادت پیامبر گفتهاند، وقتی آن بزرگوار متولّد شد، كنگرههای كاخ كسری ویران گردید؛ آتشكدهی آذرگشسب كه قرنها روشن بود به خاموشی گرایید؛ دریاچهی ساوه كه در نظر عدّهای از مردم در آن وقت، مقدّس شمرده میشد، خشك شد و بتهایی كه بر گِرد كعبه آویخته بودند، سرنگون شدند. این نشانهها كه كاملاً رمزی و نمادین است، نشاندهندهی جهتِ اراده و سنّت الهی در پوشاندن خلعت وجود به این موجود عظیم و این شخصیت والا و بینظیر است. معنای این حوادثِ نمادین این است كه با این قدوم مبارك، بساط ذلّت بشر، چه به وسیلهی حاكمیت جبّاران و حاكمان مستبد - از قبیل آنچه در آن روز در ایران و روم قدیم وجود داشت - و چه به وسیلهی عبادت غیر خدا، باید برچیده شود.
بشر باید به وسیلهی این مولود مبارك، آزاد شود؛ هم از قید ستمی كه به وسیلهی حكّامِ جور بر انسانهای مظلوم در طول تاریخ تحمیل شده است، و هم از قید خرافهها و اعتقادات نادرستِ ذلّتآفرین كه انسان را در مقابل موجوداتِ پستتر از خود او یا در مقابل انسانهای دیگر، خاضع و ذلیل و ستایشگر میكند. لذا آیهی قرآن در باب بعثت نبیّاكرم میفرماید: «هو الّذی ارسل رسوله بالهدی و دین الحقّ لیظهره علی الدّین كلّه و كفی باللَّه شهیدا». «لیظهره علی الدّین كلّه» زمانبندی نشده است؛ این، جهت را نشان میدهد. بشریت به وسیلهی این حادثه، باید به سمت آزادی معنوی، اجتماعی، حقیقی و عقلانی حركت كند. این كار شروع شد و ادامهاش دست خودِ ما انسانهاست. این هم یك سنّت دیگر در عالم آفرینش است.1381/03/09
لینک ثابت
برکات لحظه ولادت وجود مقدّس نبىّ مكرّم اسلام(ص)
مباركترین مولودی كه در طول تاریخ متولّد شده است، وجود مقدّس نبیّ مكرّم اسلام صلّی الله علیه و آله و سلّم است. این بركات، از لحظهی ولادت شروع میشود؛ این عجیب هم نیست. حضرت عیسی علیه الصّلاة و السّلام در آغاز ولادت فرمود: «و جعلنی مباركاً این ما كنت». مبارك بودن خود را از اوّلین ساعات یا اوّلین روزهای ولادت اعلام كرد. در مورد پیامبر ما نیز همینطور است. آنچه تواریخ ثبت كردهاند كه كنگرهی كاخ كسری فروریخت، یا آتشكدهی قدیمی خاموش شد و از این قبیل علائم و نشانههایی كه ثبت شده است اینها همه مبشّرات بركات وجود این موجود عظیم است. هرآنچه در این عالم بر اساس حاكمیت شرك و كفر و استبداد و ظلم و تفرقه بین آحاد انسان وجود داشته است، باید به بركت وجود این انسان والا و ممتاز و بینظیر، بتدریج زایل شود.1378/04/10
لینک ثابت