جامعهی عادلانه نشانههای متعددی دارد. نشانهی اولش این است که حکومت در آن جامعه، تحمیلی، فاسد و ضدمردمی نباشد. حکومت پیغمبران، حکومتی مردمی بود؛ برای مردم و در خدمت منافع آنان بود و مردم به پیامبران عشق میورزیدند. حکومت پیغمبران، حکومتی مردمی بود؛ برای مردم و در خدمت منافع آنان بود و مردم به پیامبران عشق میورزیدند. وقتی پیغمبر ما حکومت تشکیل داد، مردم به او عشق میورزیدند. وقتی ابوسفیان در شب قبل از فتح مکه، به وسیلهی عباس - عموی پیغمبر - آهسته و مخفیانه، در اردوگاه مسلمین گردش کرد و هنگام صبح دید که مردم آب وضوی پیغمبر را از یکدیگر میربایند و به سر و صورتشان میریزند، به عباس گفت: «عجبا! من کسری و قیصر، پادشاه ایران و امپراطور روم را دیدم؛ اما شوکتی را که برادرزادهی تو دارد، در هیچکدام از آنها ندیدم. آنها به زور و با سرنیزه بر مردم حکومت میکردند؛ اما این، بر دلهای مردم حکومت میکند؛ عواطف مردم را دارد؛ ایمان مردم را دارد و عشق مردم متوجه به اوست.» چنین حکومتی، با چنان پایه و قاعدهی مردمی است که میتواند اصلاحات کند. . اگر آن روالی که نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم، شروع و پایهگذاری کرد، به وسیلهی سلطنت بنی امیه و بنی عباس در هم شکسته نمیشد، چهرهی دنیا به گونهی دیگری میشد.1371/01/15
بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی
فتح مکه, تاریخ عصر بعثت و دوران حیات و حکومت پیامبر(صلی الل, حکومت پیغمبران, جامعه عادلانه, حکومت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم)
روایت تاریخی
لینک ثابت
فتح مکه, تاریخ عصر بعثت و دوران حیات و حکومت پیامبر(صلی الل, حکومت پیغمبران, جامعه عادلانه, حکومت پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم)
روایت تاریخی