درستی مسیر نهضتهای بیداری اسلامی را از جمله باید در موضعگیری آنان در قبال مسئلهی فلسطین جستجو كرد. از 60 سال پیش تاكنون داغیبزرگتر از غصب كشور فلسطین بر دل امت اسلامی نهاده نشده است. فاجعهی فلسطین از روز اوّل تاكنون، تركیبی از كشتار و ترور و ویرانگری و غصب و تعرض به مقدسات اسلامی بوده است. وجوب ایستادگی و مبارزه در برابر این دشمن حربی و غاصب، مورد اتفاق همهی مذاهب اسلامی و محلّ اجماع همهی جریانات صادق و سالمِ ملّی بوده است. هر جریانی در كشورهای اسلامی كه این وظیفهی دینی و ملی را به ملاحظهی خواست تحكّمآمیز آمریكا یا به بهانهی توجیههای غیرمنطقی، به دست فراموشی بسپارد، نباید انتظار داشته باشد كه به چشم وفاداری به اسلام یا صداقت در ادعای میهندوستی به او نگریسته شود. این یك محك است. هر كس شعار آزادی قدس شریف و نجات ملت فلسطین و سرزمین فلسطین را نپذیرد یا به حاشیه ببرد و به جبههی مقاومت پشت كند، متهم است. امت اسلامی باید در همه جا و همه وقت، این معیار و شاخصِ نمایان و اساسی را در مدنظر داشته باشد.1392/02/09
لینک ثابت