ما بحث آینده‌ی بلندمدت نظام اسلامی را می‌كنیم. شما در ذهنتان چهل سال بعد را تصویر كنید و ببینید كه جمهوری اسلامی در آن سالها چگونه بر تمام دنیای ظلمانی مادّی آن روز پرتو خواهد افكند؛ «الم تر كیف ضرب‌اللَّه مثلا كلمة طیّبة كشجرة طیّبة اصلها ثابت و فرعها فی‌السّماء تؤتی اكلها كلّ حین باذن ربّها». دل مؤمن، به كمتر از این پیشرفت قانع نیست؛ «من ساوی یوماه فهو مغبون». امسالمان با سال گذشته نمی‌تواند مثل هم باشد؛ باید جلوتر رفته باشیم. پس شما چهل سال دیگر را در نظر بگیرید و ببینید جمهوری اسلامی چه هویت درخشانی ایجاد كرده و چه خیمه‌ی عظیمی بر فراز فكر و ذهن بنی‌آدم در سرتاسر جهان زده است. قاعده‌یی كه ما از آن صحبت می‌كنیم، قاعده‌ی بنای محكم و استواری است و سه عنصر قطعی در وجود و ذات خودش لازم دارد، كه البته هریك از آن سه عنصر بر اموری متوقف است و بر او نیز اموری مترتب می‌باشد:
اولین عنصر، فقه است. فقاهت را به همان معنای پیچیده و ممتازی كه امام(ره) برای ما معنا می‌كردند و بخصوص در بیانات دو، سه سال اخیرشان بر آن تأكید داشتند، معنا می‌كنیم؛ یعنی تركیبی از متد علمی و دقیق فقاهتی و به تعبیر امام(ره): فقه جواهری. فقه صاحب جواهر، به معنای دقت و اتقان كامل در قواعد فقهی و استنتاج منظم فروع از همان قواعدی است كه در فقه و اصول مشخص شده است. این فقاهت، دو ركن دارد، كه ركن اول آن، اصول معتدل و قوی و آگاه به همه‌ی جوانب استنباط است، و ركن دوم، تطور فقه می‌باشد و همان چیزی است كه امام در معنای اجتهاد و مجتهد و فقیه می‌فرمودند و تأكید داشتند كه مجتهد و فقیه باید با دید باز بتواند استفهامها و سؤالهای زمانه را بشناسد. سؤال، نصف جواب است. تا شما سؤال زمان را ندانید، ممكن نیست بتوانید در فقه برای آن جوابی پیدا كنید. بنابراین، فهم سؤال و ترتیب جواب مناسب برای آن، مهم است.1368/03/22
لینک ثابت
