خصوصیات امام خمینی(ره) / خصوصیت امام/ ویژگی امام
اگر عوامل تبلیغاتی استكبار علیه انقلاب اسلامی سمپاشی می‌كنند، غیر از این انتظاری نیست؛ چون مبنای تبلیغات آنها بر تزویر و خدعه و دروغ است. مسأله این است كه وقتی یك فكر درست و یك تفكر آزادكننده و بیداركننده متكی به اسلام بود، در تمام آفاق و بلاد اسلامی، طرفدار و خریدار و علاقه‌مند و دلباخته خواهد داشت.
چه كسی از ایران به اقصی نقاط كشورهای اروپایی و آفریقایی و آسیایی رفته بود و از فضایل امام امت(ره) برای آنها سخن گفته بود كه این حركت عظیم در دنیا، به طرفداری از او در زمان حیات بابركتش، و به عزاداری آن عزیز پس از رحلتش، برخاست.1368/04/04
لینک ثابت
رهبر كبیر عزیز و امام فقید بزرگوار ما، چهره‌ی درخشانی در عالم بود و حقیقتاً مثل او را نه در این زمان و نه در زمانهای گذشته نداشتیم و در میان چهره‌های معروف عالم - بعد از انبیا و اولیا(علیهم‌السّلام) - شخصیتی با این عظمت و خصوصیات مثبت و جامع‌الابعاد و جامع‌الاطراف سراغ نداریم. من عقیده‌ی قاطع دارم كه اگر این بزرگوار همه‌ی آن خصوصیات مثبت چون: علم و قاطعیت و هوش و شجاعت و اراده را دارا بود، ولی اخلاص و ارتباط با خدا و تنزه از شرك - به معنای تجنب از اهوای خود و دیگران - را نمی‌داشت، به این توفیقات دست نمی‌یافت. این توفیقات بزرگ در زمانی به وجود آمد كه تمام نشانه‌ها حكایت از انزوای دین و كهنه شدن و فرسوده شدن آن و روآمدن تفكرات و اخلاق و شیوه‌های مادّی و حاكمیت هوسهای شیطانی و بشری در دنیا داشت.
كار عظیمی كه او انجام داد، این بود كه در چنین دنیایی كه اقیانوسی از لجن را در خود جای داده بود و افراد خجالت می‌كشیدند نام دین و ارزشهای الهی را بر زبان آورند او توانست ارزشهای الهی را مطرح و بزرگ كند و پرچمش را در جهان به اهتزاز درآورد. كاری كه او انجام داد، جز با كار انبیا قابل مقایسه نیست؛ حتّی با هیچیك از حركاتی كه مصلحان بزرگ كرده‌اند، قابل مقایسه نیست.1368/03/21
لینک ثابت
یك نكته وجود دارد كه در زندگی امام هم اصلیترین نكته بود و آن، توجه به خدا و كمك خواستن از اوست. خصوصیاتی كه امام(ره) داشتند، هر كدامش كافی بود یك انسان معمولی را، انسانی بزرگ معرفی كند. اراده و قاطعیت و علم و شجاعت و صدق و صراحت و تقوا و ورع، ویژگیهای بارز امام بودند. اگر هركدام از اینها به تنهایی در یك انسان معمولی دمیده شود، او را تبدیل به یك آدم بزرگ می‌كند.
نكته‌ی اصلی این است كه اگر در مجموعه‌ی ذی‌قیمتی كه شخصیت معنوی امام(ره) را تشكیل داده بود، عنصر عبودیت و اخلاص وجود نمی‌داشت، او به این موفقیتها نمی‌رسید. بنابراین، كارهای انجام شده، خیلی عظیمتر از آن است كه شخصیتی با همه‌ی آن خصوصیات - منهای ارتباط با خدا - بتواند آن كارها را انجام دهد.
امام كه توانست این حركت عظیم را در دنیا به وجود آورد، به خاطر آن بود كه با خدا ارتباط داشت و در این راه ملاحظه‌ی هیچ چیزی را نمی‌كرد. امروز كه او در میان ما نیست، سیل اعترافها و تعریفها سرازیر شده است و همه‌ی دنیا به اقدام عظیم او كه اقیانوس انسانها را به حركت درآورد، معترفند. این كار بزرگ، تنها در سایه‌ی قاطعیت و اراده و هوش و شجاعت و تیزبینی و آینده‌نگری به وجود نیامد؛ این خصلتها قادر نبودند این طوفان عظیم را پیش آورند؛ عنصر اصلی، ارتباط با خدا و كمك خواستن از او بود كه نام امام(ره) و كار او را در تاریخ جاودانه كرد. اگر ما خصلتهای دیگرِ امام را نداریم، ولی می‌توانیم خصلت اخیر را داشته باشیم.1368/03/20
لینک ثابت
مردان بزرگ و انسانهای والا، همه چیزشان در خدمت انقلاب و اهداف آن قرار می‌گیرد. حركت و سكوت و سخن و مبارزات و دیگر خصوصیات امام(ره)، در خدمت اهداف انقلاب بود. فقدان او كه ضایعه‌یی غیرقابل مقایسه با هر ضایعه‌ی دیگر است، با تفضلات الهی انقلاب و ملت را به پیش می‌برد. بركت بزرگی نصیب نظام ما شده است؛ «و جعلنی مباركا این ما كنت»، «و سلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیّا». سلام بر ولادت و مرگ و حیات دوباره‌اش. واقعاً همه‌ی خصوصیات او، مشمول و منشأ سلام و بركت الهی است. این واقعیتی است كه وجود دارد و اگر نتوانیم از این واقعیت استفاده كنیم، ضعف خود را نشان داده‌ایم و باید جوابش را بدهیم.1368/03/19
لینک ثابت
این راهى که امام دنبال میکرد و این کار سنگین او، این بار عظیم، بارى نیست که فقط با عقل و درایت و قوّت بدنى و قوّت سیاسى پیش برود، این را بدانید؛ هر انسانى - هرچه از لحاظ جسمانى و عقلى و سیاسى قوى باشد - آن بار را نمیتواند بردارد؛ آن بار یک چیز دیگرى میخواهد که امام آن را داشت و آن عبارت است از خلوص و صفاى بین خود و خدا. کسى خیال نکند که امام، این انقلاب را توانست [فقط] با حکمت خود و قوّت عقلانى خود و خصوصیّات معمولىِ بشرىِ خود پیروز کند.
البتّه امام این خصوصیّات را داشت؛ عقل امام یکى از قوی‌ترین عقلها بود؛ انسانِ به این عاقلى من در عمر خودم ندیدم؛ انسانى بود عاقل، دوراندیش، حکیم، آدم‌شناس، از جمله‌ی کسانى که فریبش نمیشود داد، بسیار پیچیده، بسیار تیزبین. این خصوصیّاتى بود که در امام بود، در آدمهاى معمولى، این‌طور چیزها - مخصوصاً با هم - خیلى کم پیدا میشود؛ یک دانه‌اش در یک انسانى پیدا بشود، آن انسان انسان بزرگى است؛ همان قوّت پیش‌بینى امام و آینده را حدس زدن - همین یک دانه، که بتواند آینده‌ها را حدس بزند - در هر آدمى باشد، او یک آدم بزرگى است؛ امام این را داشت. آن عقل امام و قوّتِ دقّت ذهنى امام در هر آدمى باشد، او یک آدم بزرگى است؛ که امام داشت. آن متانت و بردبارى و حلم امام؛ اگر در یک مجلس صد نفر حرفهایى میزدند که امام آنها را قبول نداشت، تا لازم نمیدانست حرفى نمیزد و سکوت میکرد. حالا در حضور آدم معمولى تا یک کلمه بگویند که برخلاف عقیده‌اش باشد، طوفانى در روحش به وجود می‌آید که جواب بدهد! نخیر، امام این‌جورى نبود؛ مگر آن‌وقتى که لازم میدانست؛ آن‌وقت بدون اینکه کسى حرفى هم بزند عقیده‌ی خودش را میگفت، امّا آن‌وقتى که لازم نبود، اگر صد نفر هم حرف میزدند [حرفى نمیزد]؛1368/03/18
لینک ثابت
