ما از آغاز انقلاب تا امروز در وفاداری عشایر غیور مؤمنِ سلحشور این خطه‌ی پرافتخار و سرافراز، هرگز لحظه‌ای تردید نکرده‌ایم. عشایر همان طوری که امام فرمودند، ذخائر انقلابند. همه‌ی عشائر، مرزداران، سنت داران، حافظان هویت و حیثیت بومی این کشورند؛ در این هیچ شکی نیست، لکن بعضی از عشایر به مناسبت موقعیت جغرافیائی و سیاسی و حساسیت‌هایی که در طول این تاریخ پرفراز و نشیب پیش آمد، فرصت پیدا کردند تا هویت خود را، حقیقت خود را، ذخیره بودن خود را در عمل اثبات کنند و شما عزیزان من [عشایر کردستان]، در این زمره قرار دارید.1388/02/24
لینک ثابت
کردستان و منطقه‌ی کردی به خاطر موقعیت‌های خاص خود، از آغاز انقلاب هدف توطئه‌ها قرار گرفت؛ قبل از اینکه جنگ تحمیلی شروع شود. دشمنان انقلاب اسلامی در این منطقه امیدها داشتند. شخصیتهائی از وابستگان رژیم طاغوتی در این منطقه حضور پیدا کردند به امید اینکه شاید بتوانند از حمایت مردم عشایری غیورِ مؤمن ما برخوردار شوند و پنجه به چهره‌ی انقلاب بزنند. اینها را ما دیدیم، اینها را مطلع بودیم. فرق است بین آن عشیره‌ای که در محل استقرار خود قرار گرفته است؛ نه توطئه‌ای هست، نه تحریکی هست، نه بدخواهی‌ای هست، و البته در خدمت انقلاب و کشور قرار میگیرد، با آن عشیره‌ای و آن طوایف و عشایری که هدف توطئه‌ی دشمن قرار میگیرند و در عین حال محکم و استوار می‌ایستند؛ ما اینها را از یاد نخواهیم برد. حافظه‌ی ملت ایران و حافظه‌ی انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی اینها را ثبت کرده است؛ اینها هست. عشایر مرزداری کردند. شما در این منطقه خوب مرزداری کردید.1388/02/24
لینک ثابت
در دوران جنگ تحمیلی، عشایر غیور این منطقه[ نورآباد ممسنی] جزو کسانی بودند که در میدانهای کارزار شرکت کردند و جان خود، زندگی خود و هستی خود را در طَبق اخلاص گذاشتند و برای دفاع از اسلام، از انقلاب، از نظام جمهوری اسلامی و از ایران اسلامی عزیز، کف دست گرفتند و به میدان آمدند؛ این آمادگیهای صادقانه در راه آرمانهای بزرگ، یکی از بزرگترین مفاخر برای یک ملت است.1387/02/15
لینک ثابت
درباره‌ی شما مردم عزیز ممسنی یک نکته‌ی ممتاز ... وجود دارد که ناشی از همان بافت عشیره‌ای این منطقه است. اگر انسان با چشم باز و با نگاه عمیق به پدیده‌های اجتماعی نگاه کند، نقاط قوّت بسیاری را در این پدیده‌ها و حوادث اجتماعی مشاهده میکند. یکی همین مسئله‌ی بافت عشیره‌ای است. عشیره و قبیله و قوم، مظهر پیوندهای فامیلی و خونی میان افراد است؛ این در اسلام تأیید شده. در اسلام ارتباط فامیلی و ارتباط با خویشاوندان و بستگان نَسَبی یک رویّه‌ی پسندیده است و این که صله‌ی رحم - که یکی از واجبات است و قطع رحم از محرمات است - مورد تأکید است، با توجه به همین است. این پیوند فامیلی و خانوادگی در بافتهای عشیره‌ای، یکی از نقاط قوّت مجموعه‌های عشایری است. البته در همین‌جا من این را هم اضافه کنم که جنبه‌ی مثبت این پیوند خانوادگی و فامیلی، همین عنصر دارای ارزشی است که عرض شد؛ اما جنبه‌ی منفی آن را - یعنی تعصباتی که موجب درگیری بین عشایر و قبائل می‌شود - باید نفی کرد؛ این از نظر اسلام مورد قبول نیست. پیوند و ارتباط و التیام خانوادگی و عشایری بسیار خوب است؛ اما نفیِ دیگران نباید کرد. برادری در اسلام، در میان همه‌ی مؤمنان گسترده است. «انّکم من ادم و ادم من تراب»؛ پیامبر بزرگوار ما به آنهایی که میخواستند به نسبتهای قبیله‌ای خودشان با چشم تعصب نگاه کنند و دیگران را نفی بکنند، با این زبان جواب داد. یعنی پیوند درون عشیره‌ای و قبیله‌ای بسیار خوب و بسیار امر پسندیده‌ای است؛ ارتباط و اتصال خانوادگی و فامیلی و رحِم، یک نقطه‌ی مثبت است؛ اما نباید این را وسیله‌ای برای نفی کسانی که خارج از محدوده‌ی این خانواده و عشیره هستند، قرار داد. به شما عرض میکنم: این ارزش ارتباطات فامیلی و خانوادگی در محیطهای عشایری را پاسداری کنید و حفظ کنید - که بسیار باارزش است - اما عشایر گوناگون، یکدیگر را نفی نکنند؛ همه با هم برادریم: «انّکم من ادم و ادم من تراب»؛ پیغمبر فرمود: همه‌ی شماها فرزند آدمید، آدم هم از خاک است. «پس ای بنده افتادگی کن چو خاک». ببینید این آموزش اسلامی به ما - در همه‌ی سطوح - چقدر عمیق است!1387/02/15
لینک ثابت
در کشور ما، عشایر مایه‌ی عزت و افتخارند. من در یک جمعی گفتم: بعضی از کشورها از اختلاف قومیتها در میان ملتشان، احساس بیم میکنند و میترسند؛ ولی ما از عشایرمان احساس خرسندی و خوشبختی میکنیم! چرا؟ چون عشایر ما - در هر نقطه‌ای که هستند - پاسدار ملیت، پاسدار دین، طرفدار روحانیون و علاقه‌مند به مبانی اسلامی و سنتهای بومی این کشور بوده‌اند. ملیت ما - که به فضل پروردگار با عنصر دین و اعتقاد به خدا آمیخته شده است - در همه‌ی دورانها و به کمک سنتهایی که بیش از همه در میان اقوام و عشایر گوناگون نفوذ و رسوخ داشته، باقی مانده است. بخصوص این عشایری که در مناطق مرکزی کشور هستند - منطقه‌ی فارس، منطقه‌ی اصفهان - ولایتمدارند و در طول این زمانها پاسدار تفکر اسلامی و تفکر وابسته‌ی به اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بوده‌اند. لذا در هر دوره‌ای از دوره‌های طاغوت که میان روحانیت و علماء و دستگاه‌های استکباری و استبدادی برخورد و اصطکاکی پیش آمده است، عشایر به عنوان نیروهایی برای روحانیت، در مقابل قدرتهای مستبد و زورگو ایستاده‌اند. در همین استان فارس، عشایر در مقابل سلطه‌ی انگلیس ایستادند و با انگلیس مبارزه کردند؛ در مقابل سلطه‌ی استبدادی پادشاهان دوران طاغوت - در دوران قاجاریه و در حول و حوش نهضت روحانی بزرگ، مرحوم آیةالله سید عبدالحسین لاری - ایستادگی کردند؛ بعد از آن در دوران رضاخان و بعد هم در دوران نهضت روحانیت، عشایر غیرت عشایری خود و اعتقاد عمیق خود به دین را نشان دادند. این را حفظ کنید.1387/02/15
لینک ثابت
همه - اعم از شهری و روستائی و وابستگان عشایر در شهر و روستا و مناطق کوچ‌رو - مقید باشند به این که این ایمان عمیقِ همراه با اخلاص و صفای باطنِ موجود در این منطقه[نورآباد ممسنی] را، با خواندن کتاب، با کتابخوانی در میان عشایر و مطالعه در میان جوانان این منطقه و با استفاده‌ی از انسانهای صاحب فکر و اندیشه - اندیشه‌‌ی درست و اسلامی - تقویت کنند.1387/02/15
لینک ثابت
عشایر عزیز ما در همه جا - از جمله عشایر عزیز استان اردبیل و دامنه‌های سبلان - ذخایر انقلاب و مرزداران غیور کشورند. جوانان شما همیشه در طول تاریخ از این مرزها دفاع کرده‌اند. دشمن را شما عقب زدید، مرزها را شما حفظ کردید و پشتیبان حق و حقیقت بودید. عشایر این منطقه عاشق اهل‌بیت و خاندان پیغمبر صلّیاللَّه‌علیه‌وآله‌وسلّم هستند. در دوران انقلاب هم عشایر عزیز ما در این منطقه و در مناطق دیگر، امتحان خوبی از خود نشان دادند. امروز هم بار سنگینی بر دوش شماست و آن را تحمّل میکنید. دامداری عشایر برای کشور برکات بسیاری دارد. از خداوند متعال میخواهم که به مسؤولان توفیق دهد تا بتوانند به وظایف خودشان در قبال عشایر عزیز و شما عزیزان این منطقه عمل کنند و ان‌شاءاللَّه مشکلات شما - چه مسأله‌ی کوچ، چه مسأله‌ی سکونت داوطلبانه و چه مسائل مربوط به دامداری - برطرف شود. خدا، نعمتهای طبیعی را بر شما تمام کرده است. بحمداللَّه استعدادهای عشایر عزیز ما هم برجسته است. ان‌شاءاللَّه خداوند شما را حفظ کند.1379/05/06
لینک ثابت
منطقه‌ی شما[ایذه] یکی از مناطقی است که از لحاظ نیروی انسانی، برجسته و ممتاز است. اوّلاً منطقه‌ی عشایری است و عشایر غیور بختیاری و دیگر عشایر این منطقه، در وضع اجتماعی کشور ما مجموعه‌ای هستند که چشم انسان را به خود جلب میکنند. دارای استعدادند؛ دارای صفات خوب انسانی و عشایریاند. البته عشایر در هر نقطه‌ی کشور که حضور دارند، برای مرزهای کشور و برای منطقه‌ای که در آن اقامت دارند، یک مجموعه‌ی مطلوبند. عشایر، ذخایر ملت ایرانند. عشایر بختیاری در این منطقه و برخی عشایر دیگر در طول تاریخ گذشته نشان داده‌اند که مردمی وفادار به دین و ایمان و وفادار به استقلال کشور و علاقه‌مند به سرنوشت این ملت و این کشورند. در میان مجموعه‌های عشایری در این منطقه، انسانهای با ارزشی در انقلاب و در دوران جنگ تحمیلی توانسته‌اند بدرخشند؛ لذا این منطقه یک منطقه‌ی شهیدپرور است. 1378/01/09
لینک ثابت
بعد از پیروزی انقلاب، وضع این منطقه [ عشایری بختیاری] نسبت به گذشته، خیلی تغییر کرده است. قبل از پیروزی انقلاب، آنچه مورد نظر مسؤولان در همه جای کشور - بخصوص در نقاط دور دست کشور - نبود، عبارت بود از مردم! برای متن مردم، اهمیتی قائل نبودند؛ اگر هم به مناطق عشایری و ایلات توجهی میشد، توجّه به خوانین طاغوتی میشد، نه به متن مردم عشایری و ایلاتی.1378/01/09
لینک ثابت
در این مناطق عشایری که خصلتهای خوب انسانی فراوان است، یک خطر وجود دارد و آن خطر تعصّبها و اختلافات قبیله‌ای نسبت به یکدیگر است؛ یعنی تیره‌های مختلف با تعصّبات قبیله‌اىِ خودشان موجب بروز اختلاف و دلخوری با یکدیگر شوند. مراقب باشید به این سمت سوق داده نشوید. یکی از خصوصیّات رژیم طاغوت همین بود که بین قبایل، بین عشایر و بین تیره‌های مختلف، ایجاد اختلاف میکرد تا با درگیریهای آنها خودش را از محوطه‌ی درگیری خلاص کند! آنها را به خودشان سرگرم میکرد و غالباً در بین عشایر، اختلافات و جنگهای منطقه‌ای و عشیره‌ای به راه میافتاد. اگر کسی دنبال میکرد، ریشه‌ی آن اختلافات، در خود دستگاه بود! میخواستند سرگرم کنند. سیاستِ نظام اسلامی، رفع این‌گونه اختلافات و ایجاد وحدت کلمه است. ما اگر میگوییم که در سطح کشور باید ملت ایران همسخن و متّحدالکلمه شوند و باید در سطح دنیای اسلام مسلمین متّحد شوند، برای همین است. در سطح منطقه‌ای هم میگوییم که همه‌ی ساکنین منطقه، همه‌ی شهرها و بخشها و روستاها - و اگر منطقه‌ی عشایری است، همه‌ی تیره‌ها و ایلات و عشایر مختلف - باید با همدیگر مهربان باشند. مراقب باشید. بخصوص باز در اینجا مخاطب من بیشتر جوانان هستند که این‌طور فکر کردن - فکر وحدت و یگانگی و بیرون آمدن از پوسته‌ی اختلافات - برایشان آسان است... من برای مردم مؤمن و پرشور و بااخلاص و باصفایی مثل شما، به هیچ وجه اختلافات عشایری و تعصّبهای قومی را میان خودتان نمیپسندم؛ حیف است. براساس ارزشهای ایمانی، با یکدیگر برادر باشید.1378/01/09
لینک ثابت
عشایر مردان و زنان غیوری هستند که در مقابل قدرتهای زورگو و سلاطین ستمگر ایستادند و در دوران حاکمیت خاندان فاجر و قاجار و پهلوی زانو خم نکردند ولی در برابر حکم دین و قرآن سرتعظیم فرود آوردند و برای بپا‌داشتن نظام اسلامی به مجاهدت بزرگی که نشان از ایمان راسخ آنان به اسلام و قرآن دارد دست زدند.1373/03/18
لینک ثابت
هرکس که اندکی در گذشته‌ی تاریخی ایران مطالعه کرده باشد، وضعیت عشایرِ غیور و مردمِ مؤمن این سرزمین و این استانِ قهرمان‌پرور [کهگیلویه و بویراحمد] را خواهد شناخت.1373/03/17
لینک ثابت
خدا را سپاسگزاریم که جمهوری اسلامی، قدر عشایر را در همه جای کشور و از جمله در این استانِ مردخیز و مردپرور [کهگیلویه و بویراحمد] دانسته است. نظام جمهوری اسلامی، برای عشایر ارزش قائل است و عشایر را به عنوان یکی از برجسته‌ترین قشرهای کشور میشناسند که هم در کار سازندگی و هم در کار دفاع از کشور، سهیمند. نظام، قدرِ این جوانان غیور و این مردان و زنان بااخلاص و مؤمن را میداند. شما هم متقابلًا قدر جمهوری اسلامی را شناخته و دانسته‌اید. هر رفتاری را که حکومتها با قشرهای مردم داشته باشند، مردم هم همان رفتار را با حکومتها دارند. هرگونه احساساتی که مسئولان کشور، در هر زمانی نسبت به قشرهای مختلف مردم- از جمله عشایر- داشته باشند، همان احساسات را قشرهای مردم هم نسبت به مسئولان کشور دارند. شما به مسئولان محبت و اعتماد دارید؛ مسئولان هم به شما عشق میورزند و روی احساسات و ایمانتان حساب میکنند. این احساس، طرفینی است. رژیم منحوس پهلوی، درست عکس این رابطه را با شما مردم این استان[کهگیلویه و بویراحمد] و عشایر غیور این سرزمین داشت. در ابتدای تشکیل حکومتِ ناسالم و خائن پهلوی، از اوّلین کارهای رضا خان این بود که در هرجا توانست به سرکوب عشایر پرداخت. در تمامِ دوران حکومت رضا خان- که پیرمردان لا بد به یاد دارند- و بعد از آن، در بخشی از دورانِ حکومتِ فرزندِ فاسد و خائنش، بارها و بارها بین مردم مظلوم اما شجاع و ساکت و غیوری که در این استان بودند با نیروهای حکومتی تصادم شد و هزاران نفر از عشایر این مناطق، به دست مزدوران خاندان پهلوی به قتل رسیدند. رفتار حکومت دست‌نشانده‌ی پهلوی با عشایر این استان، چنین بود. اما متقابلًا، مردم مؤمن و عشایرِ مخلص و شجاع و غیور این منطقه و این سرزمین، حتی یک روز هم با نظام پهلوی از درِ آشتی وارد نشدند. البته عدّه‌ای از کدخدایان و اربابهایی که دستشان در دست مسئولان دولتی بود، با پهلویها آشتی بودند. اما توده‌ی مردم، ابداً! تشکیلات حکومت طاغوت، مردم را رها میکرد؛ اما بعضی از اربابهای ظالم و کدخداهای متعدّی را دودستی میگرفت! مردم برای پهلویها اهمیتی نداشتند. نتیجه این شد که در تمام طول حکومت پنجاه‌ساله‌ی خاندان منحوسِ پهلوی، در این استان- در مناطق بویراحمد، در مناطق کهکیلویه و نیز در مناطق عشایر و خاندانهای مختلف از فارس تا خوزستان- حتّی یک قدمِ اصلاحىِ آبادکننده‌ی قابل ذکر برداشته نشد.1373/03/17
لینک ثابت
خدا را سپاسگزاریم که جمهوری اسلامی، قدر عشایر را در همه جای کشور و از جمله در این استانِ مردخیز و مردپرور [کهگیلویه و بویراحمد] دانسته است. نظام جمهوری اسلامی، برای عشایر ارزش قائل است و عشایر را به عنوان یکی از برجسته‌ترین قشرهای کشور میشناسند که هم در کار سازندگی و هم در کار دفاع از کشور، سهیمند. نظام، قدرِ این جوانان غیور و این مردان و زنان بااخلاص و مؤمن را میداند. شما هم متقابلًا قدر جمهوری اسلامی را شناخته و دانسته‌اید. هر رفتاری را که حکومتها با قشرهای مردم داشته باشند، مردم هم همان رفتار را با حکومتها دارند. هرگونه احساساتی که مسئولان کشور، در هر زمانی نسبت به قشرهای مختلف مردم- از جمله عشایر- داشته باشند، همان احساسات را قشرهای مردم هم نسبت به مسئولان کشور دارند. شما به مسئولان محبت و اعتماد دارید؛ مسئولان هم به شما عشق میورزند و روی احساسات و ایمانتان حساب میکنند. این احساس، طرفینی است.1373/03/17
لینک ثابت
در ابتدای تشکیل حکومتِ ناسالم و خائن پهلوی، از اوّلین کارهای رضا خان این بود که در هرجا توانست به سرکوب عشایر پرداخت. در تمامِ دوران حکومت رضا خان- که پیرمردان لا بد به یاد دارند- و بعد از آن، در بخشی از دورانِ حکومتِ فرزندِ فاسد و خائنش، بارها و بارها بین مردم مظلوم اما شجاع و ساکت و غیوری که در این استان[کهگیلویه و بویراحمد] بودند با نیروهای حکومتی تصادم شد و هزاران نفر از عشایر این مناطق، به دست مزدوران خاندان پهلوی به قتل رسیدند. رفتار حکومت دست‌نشانده‌ی پهلوی با عشایر این استان، چنین بود. اما متقابلًا، مردم مؤمن و عشایرِ مخلص و شجاع و غیور این منطقه و این سرزمین، حتی یک روز هم با نظام پهلوی از درِ آشتی وارد نشدند. البته عدّه‌ای از کدخدایان و اربابهایی که دستشان در دست مسئولان دولتی بود، با پهلویها آشتی بودند. اما توده‌ی مردم، ابداً! تشکیلات حکومت طاغوت، مردم را رها میکرد؛ اما بعضی از اربابهای ظالم و کدخداهای متعدّی را دودستی میگرفت! مردم برای پهلویها اهمیتی نداشتند. نتیجه این شد که در تمام طول حکومت پنجاه‌ساله‌ی خاندان منحوسِ پهلوی، در این استان- در مناطق بویراحمد، در مناطق کهکیلویه و نیز در مناطق عشایر و خاندانهای مختلف از فارس تا خوزستان- حتّی یک قدمِ اصلاحىِ آبادکننده‌ی قابل ذکر برداشته نشد.1373/03/17
لینک ثابت
عشایر این استان[کهگیلویه و بویراحمد] ، در میدان جنگ بسیار ... خوب جنگیدند و دفاع کردند.1373/03/17
لینک ثابت
