جانبازان ما در میدان درس خواندن و در میدان سازندگی، همین قوّت و قدرت معنوی را نشان دادند. در هرجا که جای بروز نیروی حقیقی انسان بود، وقتی که شما وارد شدید، توانستید کارهای بزرگ و محیّرالعقول و ظاهراً دست نیافتنی انجام دهید. یعنی نشان دادید که وقتی قدرت معنوی باشد، حتی ضعف جسمانی هم نمی‌تواند تعیین کننده باشد.
با ضعف جسمانی و با کمبودهای قوای بدنی هم به خاطر قدرت اراده و قدرت ایمان و معنویّت، شما توانستید کارهای بزرگی را انجام دهید. این هم ورزش! در میدان ورزش هم همین‌طور، پرافتخارترین حضور ایرانی در یکی از میدانهای جهانی را جانبازان انجام دادند؛ یعنی در حضوری، این جانبازان بودند که هشتاد و نه مدال طلا را به کشور ایران هدیه کردند! معنای این پدیده چیست؟ معنای این پدیده این است که در میدان ورزش هم مثل میدان جنگ، مثل میدان علم و میدان سازندگی و میدان مدیریّت، آنچه تعیین کننده است، نیروی اراده و ایمان و خواست و همّت بلند و خلاصه نیروی معنوی است که نیروی جسمانی را هم به دنبال خود می‌کشد؛ ضعف جسمانی را هم جبران می‌کند. اینها برای کشور ما درس است.1376/06/15
لینک ثابت
