یکى از راهها ایجاد اختلاف در رأس حاکمیتها است؛ یکى از کارهایى که اینها میکنند این است: آن دستگاهى، آن نظامى که با آنها همراه نیست، سعى میکنند در رأس آن اختلاف و شکاف بهوجود بیاورند، حاکمیت دوگانه درست کنند؛ خیلىجاها موفق نمیشوند، بعضىجاها هم متأسفانه موفق میشوند؛ یکى از راهها این است.1393/03/14
لینک ثابت
شما ببینید در همین پنج شش روز گذشته سر یک قضیهای که آنچنان هم از اهمیت بالائی برخوردار نبود - سر مسئلهی اطلاعات و امثال اینها - چه جنجالی در دنیا راه انداختند. تحلیلها را بردند به این سمت که بله، در داخل نظام جمهوری اسلامی شکاف ایجاد شده است، حاکمیت دوگانه شده است، رئیس جمهور حرف رهبری را گوش نکرده است! دستگاههای تبلیغاتیِ خودشان را از این حرفهای سست و بیپایه پر کردند. ببینید چطور منتظر بهانهاند. ببینید چطور مثل گرگ در کمین نشستهاند که یک بهانهای پیدا کنند، هر جور میتوانند، حمله کنند. میدانند که دولت مشغول تلاش و فعالیت و خدمت است. خب، واقعاً در کشور دارد خدمت انجام میگیرد. هر جا خدمت باشد، هم مردم طرفدار هستند، هم رهبری طرفدار است. ما که راجع به شخص قضاوت نمیکنیم؛ ما کار را، خط را، جهتگیری را ملاک و معیار قرار میدهیم. آنجائی که کار و خدمت و تلاش هست، حمایت ما هست، حمایت مردم هست. و بحمداللَّه امروز کار دارد انجام میگیرد. مسئولین دولتی هم حقاً و انصافاً دارند تلاش میکنند؛ هم اعضای دولت، هم بخصوص خود رئیس جمهور. اینها شب و روز ندارند؛ من میبینم، من از نزدیک شاهدم. اینها دائم مشغول کارند، مشغول خدمت و تلاشند. خب، اینها برای کشور خیلی باارزش است. بندهی حقیر هم طبق اصول بنا ندارم در کارها و تصمیمهای دولت وارد شوم. خب، مسئولیتها در قانون اساسی مشخص است؛ هر کس مسئولیتی دارد؛ مگر آنجائی که احساس کنم یک مصلحتی دارد تفویت میشود؛ مثل اینکه در همین قضیهی اخیر اینجوری بود؛ انسان احساس میکند یک مصلحت بزرگی دارد مورد غفلت قرار میگیرد، تفویت میشود؛ خب، انسان وارد میشود که جلوی این تفویت مصلحت را بگیرد. این، مسئلهی مهمی نیست، نظائرش هم اتفاق میافتد؛ اما مخالفین، دشمنان بیرونی، تریبوندارهای بینالمللی، بوقهای تبلیغاتی، از همین مسئله استفاده میکنند برای اینکه فضای تبلیغاتی را شلوغ کنند.1390/02/03
لینک ثابت
نظارت مجلس چیز بسیار لازمی است. حالا یا با همین ابزارهای نظارتی مثل دیوان محاسبات و از این قبیل چیزها، یا خود نمایندگان مستقیماً؛ مثل سؤالها و تذکرها و از این چیزهایی که ابزارهای نظارت مجلس شورای اسلامی است؛ این چیز خیلی لازم و خیلی مهمی است. منتها این وسیلهای نباید بشود برای معارضهی دو نیرو با یکدیگر. و بدانید- البته شماها میدانید، این گفتن ندارد- خیلی هستند که همتشان این است که بین قوای کشور، بین جریانهای تصمیمگیری در کشور نزاع و اختلاف و دعوا ایجاد کنند. ایجاد شکاف و رخنه در بافت یکپارچهی فرماندهی کلی کشور- یعنی همین مجموعه قوای سهگانه که دارند بر امور کشور فرماندهی و حکمرانی میکنند- یکی از آرزوهای بزرگی است که سالهاست برای ضربه زدن و شکست دادن جمهوری اسلامی، دشمنان جمهوری اسلامی دارند این نقشهاش را تعقیب میکنند. البته یکوقت علناً این حرف را میگویند؛ مثل اینکه یک روز یادتان هست که بحث حاکمیت دوگانه را صریحاً مطرح میکردند. دیگران میگفتند، یک عدهای هم اینجا طوطیوار آنها را در داخل تکرار میکردند. اصل قضیه مال عناصر بیرون بود، داخل هم از روی غفلت- واقعاً باید گفت بیشترین چیزی که بود، غفلت بود- همانها را تکرار میکردند. یکوقت هم نمیگویند، به زبان نمیآورند؛ مثل حالا که تصریح نمیکنند به این معنا، اما هدف این هست. ما توی این گزارشهای خارجی، گزارشهای مربوط به سرویسهای امنیتی و اطلاعاتی، کارهایی که در بعضی از محافل نخبهی سیاسی دنیا دارد میگذرد- که گزارشهایی میرسد- بخوبی رد پای این را داریم مشاهده میکنیم: بنا بر ایجاد اختلاف. نباید بگذارید.1387/03/21
لینک ثابت
امام (رضوان اللَّه تعالی علیه) همیشه به همه- از جمله به دانشجوها- توصیه میکردند که از نفوذیها بپرهیزید؛ واقعش هم همین بود. آن اوایل جزو مجموعههای ماهر در نفوذ، اعضای حزب توده بودند که با چاپلوسی و ظاهرفریبی و ریاکاری، خودشان را جا میزدند. بعد البته یک عدهی دیگر هم از آنها یاد گرفتند و وارد تشکیلاتهای گوناگون و بخشهای مختلف نظام شدند و کار را به جایی رساندند که حاکمیت دوگانه را هم ادعا کردند. شماها که یادتان هست؛ مال چهار پنج سال پیش است. حاکمیت دوگانه، انشقاق، انشقاق در رأس! خیلی چیز عجیبی است! به اینجا هم رسیدند. حواستان باشد؛ انشعاب و انشقاق و دو دسته شدن خطرناک است؛ یکی به خاطر یک فکری از مجموعهای جدا بشود، باز یکی دیگر از آن طرف به خاطر یک فکر دیگر جدا بشود؛ در حالی که این فکرها ممکن است درست هم باشد، اما آنقدر اهمیت نداشته باشد که انسان این یکپارچگی را به خاطر آن به هم بزند. بنده که عرض کردم اتحاد ملی، خوب، اتحاد ملی برای شما دانشجویان بسیجی از همین بسیج خودتان شروع میشود: اتحاد سازمانی و تشکیلاتی. نگذارید شما را تکهتکه و پارهپاره کنند.1386/02/31
لینک ثابت
در عرصهی سیاسی کشور هم امروز وحدت و یکپارچگی مردم از همیشه بیشتر محسوس است. عدهای شعار میدادند؛ شعارهایی که فقط برای جدا کردن مردم از یکدیگر خوب بود؛ به این هم قانع نبودند، شعار حاکمیت دوگانه میدادند؛ یعنی در خود حاکمیت و مدیریت کشور دودستگی به وجود آید و به جان هم بیفتند؛ این را صریحاً شعار میدادند و خجالت هم نمیکشیدند. اینها بحمد اللّه منزوی شدهاند. امروز یکپارچگی و همدلی در مدیریت کشور، یک نعمت بزرگی است. مردم، دلهایشان به هم نزدیک است و اتحاد بین مردم و دولت هم خوب است. البته تبلیغاتی انجام میگیرد. چندی پیش رئیسجمهور محترم از مطبوعات گله کرد که بدگویی میکنند، بددهنی میکنند، لجنپراکنی میکنند؛ و بعضی از مطبوعات اعتراض کردند. من معمولًا مطبوعات را میبینم؛ من حق را به رئیسجمهور دادم. من معتقدم- نمیگویم همهی مطبوعات- بعضی از مطبوعات نه اینکه انتقاد میکنند- انتقاد ایرادی ندارد- بیانصافی میکنند؛ از روشهای تبلیغاتی و رایج دنیا استفاده میکند تا آن کاری را که در دولت به نفع مردم انجام گرفته، زیر سؤال ببرند یا نادیده بینگارند، و اگر عیبی هست- و لو کوچک هم باشد- آن عیب را بزرگ کنند. این را انسان در بسیاری از مطبوعات میبیند. ایرادی ندارد. این هست، اما ملت ما آگاه و هوشیارند.1385/08/21
لینک ثابت
در کشور، اختلافات سیاسی و جناحبندی و دعوا و مبارزه هست- در دانشگاه و بیرون دانشگاه- دشمن هم به این اختلافات دامن میزند. همهی این اختلافات طبیعی نیست؛ یک مقدار هم دامن زدن بیگانگان است. البته منافع اشخاص هم بیدخالت نیست؛ لیکن هدف دشمن بالاتر از این است؛ این نکتهی مهمی است. هدف دشمن فقط دامن زدن به اختلافات سیاسی در بین جناحهای سیاسی نیست؛ ایجاد اختلاف و دوگانگی در رأس حاکمیت نظام و ایجاد شکاف هم هدف مهم اوست. یعنی در رأس نظام و در تصمیمگیری نظام، دو فکر متعارض وجود داشته باشد که سر هیچ مسألهیی نتوانند باهم کنار بیایند. روی این پروژه کار کردهاند؛ یک عده هم در داخل فشار آوردند که همین کار بشود. روی آقای خاتمی هم خیلی فشار آوردند، اما ایشان تدین و عقل به خرج داد و زیر بار نرفت. اینها میخواستند کاری کنند که در رأس نظام، بین رهبری، رئیسجمهور و دیگر مسئولان دعوا و اختلاف باشد؛ دائم این تصمیم بگیرد، آن نقض کند. صریحاً هم گفتند حاکمیت دوگانه، و در خیلی از جاها این را اعمال کردند.
چند سال قبل بنده مسألهی مبارزه با فساد را مطرح کردم و آن نامهی هشتمادهیی را نوشتم؛ اما از داخل مجلس شورای اسلامی- که باید مرکز مبارزهی با فساد باشد- فریاد اعتراض به این شعار بلند شد؛ با این بهانه که مبارزهی با فساد، سرمایهها را از کشور فراری میدهد! درحالیکه قضیه بعکس است. بنده همان وقت هم گفتم که اتفاقاً مبارزهی با فساد، سرمایهگذار سالم را که قصد فسادانگیزی و سوءاستفاده ندارد، به کار تشویق میکند. اخیراً گزارشی از یک سازمان معتبر بینالمللی خواندم که در بارهی همین مسائل کار میکند. این سازمان اعلام کرده که یکی از موانع اصلی سرمایهگذاری در بعضی از کشورها عبارت است از فساد اقتصادی. اینها میگفتند مبارزهی با فساد جزو موانع سرمایهگذاری است؛ ببینید چقدر فاصله است! مبارزهی با فساد مطرح میشود؛ به جای اینکه عناصر دستاندرکار استقبال کنند و در حد وظایفِ خود ایفای نقش کنند، بعکس عمل میکنند. این، یکی از گوشههای کوچک حاکمیت دوگانه است که اینها دنبال میکردند.1384/02/19
لینک ثابت
دشمن از وحدت ملی ما ناراضی است؛ میخواهد این وحدت ملی را از بین ببرد. دشمن از اینکه در سطوح بالای کشور، مسئولان کشور در مسائل اساسی یک نظر و یک عقیده داشته باشند، بهشدت ناراحت است. آن وقتیکه میبینند رئیسجمهور، رئیس مجلس، رئیس قوهی قضائیه و مسئولان گوناگون در بارهی فلان مسئله یکجور حرف میزنند، اینها میخواهند یقهی خودشان را پاره کنند؛ ناراحتند؛ میخواهند اختلاف بیندازند. در این یکی دو سال اخیر شنیدید که شعار حاکمیت دوگانه داده شد! عدهیی بیعقل هم در داخل همان حرفهای آنها را تکرار و نشخوار کردند. حرف مال آنهاست. حاکمیت دوگانه یعنی در مسائل اساسی و اصولی کشور، رؤسای کشور باهم دعوا داشته باشند؛ این معنای حاکمیت دوگانه است. حاکمیت دوگانه چیز نامطلوب و مضر و سمّ مهلک است؛ اما بعضیها این را شعار دادند! این مالِ آنهاست. پیداست که مسئولان کشور هیچوقت در همهی مسائل گوناگون و سلائق و سیاستهای مختلف، یکجور فکر نمیکنند؛ اینکه معلوم است؛ ممکن نیست که یک فکر و یک عقیده در همهی زمینهها مسلط بر همهی ارکان کشور باشد؛ اما آنچه که آنها میخواهند، این نیست؛ آنچه که آنها میخواهند، اختلاف در مسائل اساسی کشور است؛ از نبودِ این ناراحت میشوند. از اینکه مدیریتهای مؤمن، فعال، علاقهمند و پرنشاط وارد میدان مدیریتهای کلان کشور بشوند و امور را با قدرت تمام به همان راهی که اصول اسلامی و منافع و مصالح ملی ایجاب میکند پیش ببرند، ناراحتند؛ از اینکه مردم پشتیبان حکومت باشند، ناراحتند؛ از اینکه جوانهای ما روح جهادگر داشته باشند، ناراحتند؛ از اینکه جوانهای ما مؤمن باشند، ناراحتند؛ از اینکه جوانهای ما در مراسم مذهبی شرکت کنند، ناراحتند. در همین شبها و در مراسمی که در این شبهای احیا هست، جوانها از طیفهای مختلف در این مراسم شرکت میکنند، اشک میریزند، دلها را نرم و به هم نزدیک میکنند. اگر اینها را نشان بدهند، دشمنان ملت ایران تمام دلشان پر از غم میشود. بحمد اللّه ملت ایران حواسش جمع است. هشیار هستید؛ اما هشیار و متوجه باشید. آنها دلشان میخواهد التهاب سیاسی در این کشور باشد؛ آنها میخواهند آرامش و استقرار سیاسی در این کشور نباشد؛ آنها میخواهند دائم همه یقهی هم را بگیرند؛ این علیه آن حرف بزند، آن علیه این حرف بزند. در محیط دانشگاه، در محیط بازار، در محیط سیاست، در محیط اداره، در محیط کارگری، میخواهند دائم التهاب و دعوا باشد؛ آنها این را میخواهند و برای این کار همهی تلاش خودشان را هم میکنند. ملت مواظب باشند؛ جوانها مواظب باشند؛ قشرهای مختلف مواظب باشند؛ ما بحمد اللّه پیش میرویم.1383/08/15
لینک ثابت
در مورد اینکه مسئولان باید همت بگمارند: همهی همت و تلاش مسئولان باید صرف سازندگی کشور شود. در درجهی اول، آنچه برای این کار لازم است، هماهنگی و همدلی میان قوای سهگانه است؛ باید باهم همدل و همراه و همکار و مکمل یکدیگر باشند. این درست نقطهی مقابل تلاش دشمنان کشور عزیز ما و نظام جمهوری اسلامی است که برای حاکمیت دوگانه تلاش کردهاند. الآن چند سال است که در بلندگوهای بیگانه و رادیوها و تلویزیونهایی که با تدبیر و سیاست صهیونیستها و امریکاییها و دشمنان ملت ایران اداره میشود، روی حاکمیت دوگانه در این کشور تبلیغ میکنند؛ میگویند حاکمیت دوگانه هست و سعی میکنند حاکمیت دوگانه را به وجود بیاورند. مسئولان باید در نقطهی مقابلِ حرکت دشمن حرکت کنند و نگذارند. کاری نکنند که دشمن بتواند وانمود کند که در حاکمیت نظام جمهوری اسلامی و در میان مسئولان نظام، دودستگی و اختلاف و انشقاق ایجاد کرده است. اشتباهاتی در این مورد صورت گرفته است و کسانی حرفهایی زدهاند و کارهایی کردهاند که به سود دشمن تمام شده است. این کارها را باید موقوف کنند. قوهی مجریه، قوهی مقنّنه و قوهی قضائیه در محدودهی وظایف خودشان با همدلی حرکت کنند و با یکدیگر هماهنگی داشته باشند. البته معنایش این نیست که قوهی مقنّنه از قوهی مجریه سؤال نکند، یا قوهی قضائیه به خطای اشخاصی از قوای دیگر نپردازد؛ معنایش این است که هرکدام در محدودهی وظایفِ خود صادقانه با قوای دیگر همکاری کنند؛ جهتگیریهای خودشان را طوری تنظیم کنند که مکمل یکدیگر باشند؛ به اولویتهای کشور توجه کنند- در بخشهای مختلف کشور و در همین استان شما چیزهایی در اولویت قرار دارد؛ آنها را مقدم کنند؛ چیزهایی که ناظر به منافع عمومی و عدالت اجتماعی باشد- از طبقات ضعیف گرهگشایی کنند و از اتلاف وقت و سرمایه پرهیز نمایند.1383/04/15
لینک ثابت