در مسائلی كه با سرنوشت كشور ارتباط پیدا میكند، حتماً تحلیل و موضع داشته باشید. بیانیه‌ی تهران مسئله‌ی مهمی بود؛ تحلیل شما از بیانیه‌ی تهران چیست؟ موضعتان چیست؟ موافقید؟ مخالفید؟ قطعنامه‌ی 1929 شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی صادر شده، یا تحریمهای یكجانبه‌ی آمریكا و اروپا علیه ایران شكل گرفته؛ تحلیل شما از این قضیه چیست؟ این قضیه‌ی كوچكی نیست. موضعتان چیست؟ ایران چه كار كند؟ چون اخم میكنند، تحریم میكنند، دندان نشان میدهند، دستهایمان را بالا ببریم؟ حالا یك قدری كوتاه بیائیم؟ تحلیلتان این است؟ در داخل كشور ما مجموعه‌های سیاسی‌ای هستند كه تحلیلشان این است؛ میگویند وقتی كه طرف خیلی چهره‌ی سگی از خودش نشان میدهد، شما عقب بنشینید! خوب، شما این را قبول دارید؟ عقب بنشینیم؟ یا نه؛ معتقدید كه هر گونه عقب‌نشینی، طرف را تشجیع میكند. بمجردی كه دیدند شما با اخم میترسید، میگویند آقا اخم كنید؛ علاج این آدم اخم است. بمجردی كه دیدند تهدید به كتك یا خود كتك، شما را به عقب‌نشینی وادار میكنند، میگویند دو تا بیشتر بزن تا خوب از همه‌ی حرفهایش دست بردارد. طرف، اینجوری است. محاسبات دنیا این است.1389/05/31
لینک ثابت
