در واقع عصبانیت آنها از اسلام و نظم اسلامی و حرکت اسلامی است. شما ملاحظه کنید؛ در ده، پانزده سال اخیر ما شاهدیم که برنامههایی در کشور بهوسیلهی دولتها انجام گرفت؛ برنامههای خوبی هم بود. عناوین مورد مطالبه و اهتمام دولتها چیزهایی است که در عرف جهانی هم برای پیشرفت یک کشور مطرح است؛ مثل دانش، فناوری، توسعه، برنامههای پنجساله، سرمایهگذاری خارجی، تنشزدایی؛ حرفهایی که ما در این سالها بر زبان آوردهایم و همه هم گفتهاند؛ یعنی مخصوص بخشی از مجموعهی نظام نیست؛ از رهبری تا دولتها و مسؤولان، اینها را مکرر بیان کردهاند؛ این نشاندهندهی این است که نظام جمهوری اسلامی در قالب این سرفصلها به سمت توسعه پیش میرود. این پیشرفتها طبعاً برای طراحان و سیاستگذاران و راهبردسازانِ سیاستهای بینالمللی و جهانی و استعماری تا حدودی امیدزاست. آنها فکر میکنند که نظام جمهوری اسلامی هم بالاخره در همان خط توسعهی متعارف و معمولِ مطرح و طراحی شدهی از سوی خود آنها وارد شده. مثلاً وقتی مسألهی تجارت جهانی و ورود به بازارهای جهانی مطرح میشود، این امید در آنها بهوجود میآید که شاید بناست نظام اسلامی هم بتدریج در نظام بینالمللیِ مادی حل شود؛ که اگر چنین اتفاقی بیفتد، همهی محاسباتش در اختیار آنهاست. فرض بفرمایید اگر کشوری وارد سازمان تجارت جهانی شد، دست غالب و قوی در سازمان تجارت جهانی مال آنهاست؛ سیاستگذاری مال آنهاست، انتفاع بیشتر متعلق به آنهاست؛ حالا گیرم سودی هم گیر فلان کشور یا دولت بیاید؛ اما آنها هستند که محاسبه میکنند. در زمینهی سیاستهای گوناگون جهانی هم همینطور است؛ گویا بتدریج این امید در آنها بهوجود آمده بود.
البته بعضی از اظهارات داخلی هم این امید را در آنها تقویت میکرد؛ چه در زمینههای فرهنگی، چه در زمینههای سیاسی، چه در زمینههای اقتصادی. اینکه نظام اسلامی بهعنوان یک معترض، و به قول خود حضرات، بهعنوان اپوزیسیون نظام جهانی، در نقطهیی از دنیا - که خیلی هم حساس است - ظاهر شده بود، در واقع این را کمرنگ میکرد. ناگهان سند چشمانداز بیستساله به عنوان سیاستهای نظام و مطالبات و سیاستهای رهبری مطرح میشود؛ آنوقت در پیشانیِ این چشمانداز، اینطوری میآید که «ایران کشوری است توسعه یافته»، تا میرسد به اینجا: «با هویت اسلامی و انقلابی و الهامبخش در جهان اسلام». معلوم میشود خواب آشفتهیی که در دل آنها امید بهوجود آورده بود، خواب بیتعبیری است. یعنی همهی برنامههای پنج سالهیی که از سال 1384 شروع خواهد شد و بر اساس سند چشمانداز بیستساله خواهد بود، باید در این خط و در این جهت باشد؛ همه باید اسلام انقلابی و ایران اسلامی را به معنای واقعی کلمه دنبال کنند و در جهان اسلام الهامبخش باشند1383/12/27
لینک ثابت