اشاره شد مسئلهی فرهنگ بسیار مسئلهی مهمی است. ما در زمینهی فرهنگ و پرداختن به فرهنگ چه كار میخواهیم بكنیم؟ اول، تكلیف این را روشن كنیم. یك وقت هست كه یك دستگاهی به امور فرهنگی بیاعتناء است، یك وقت نه، یك دستگاهی اعتناء و اهتمام به امور فرهنگی دارد، لیكن هدفگذاریهای فرهنگیاش دچار اختلال یا دچار خدشه است. این هدفگذاریها خیلی مهم است؛ از این نبایستی غفلت كرد. ما چه میخواهیم بكنیم با اخلاق مردم، با فرهنگ مردم؟ آیا ما به عنوان دولت اسلامی میتوانیم هدایتِ فرهنگی جامعهی خودمان را رها كنیم؟ قطعاً نه، جزو وظائف ماست. حالا مخالفین، معترضین حرفهائی میزنند، نقد میكنند، گاهی مسخره میكنند، گاهی اهانت میكنند، بكنند؛ ما كه نمیتوانیم تكلیف الهی را با این چیزها فراموش كنیم. ما وظیفه داریم مردم خودمان را هدایت بكنیم؛ هدایت. ریاست در جامعهی اسلامی، ریاست مادی محض و صرف نیست؛ ادارهی امور زندگی مردم هست، همراه با هدایت. تا آنجائی كه میتوانیم، باید راه هدایت مردم را باز كنیم و مردم را هدایت كنیم. خیلی از ابزارهای هدایت در اختیار دستگاههای حكومتی است؛ حالا یك نمونهاش صدا و سیماست و نمونههای فراوان دیگر هم دارد؛ یك نمونه وزارت ارشاد است، یك نمونه وزارت علوم است، یك نمونه وزارت آموزش و پرورش است؛ اینها همه دستگاههای خدماتیِ هدایتی است. ما از اینها چگونه استفاده میكنیم؟ باید در جهتی حركت كنیم كه مردم متدین بار بیایند، متدین عمل بكنند، به مبانی دینی معتقد بشوند، عملاً پایبند بشوند؛ جهتگیری ما در همهی زمینهها باید این باشد.1388/06/16
لینک ثابت