برادران و خواهران عزیز! اسلام برای ساخت یك جامعهی سرافراز و پویا خصوصیاتی را ترسیم كرده و راه رسیدن به آنها را برای ملت مسلمان و امت اسلامی در طول تاریخ تبیین كرده است. یكی از این نشانهها و خصوصیات عزت ملی است؛ عزت. همچنانی كه یك فرد مایل است ذلیل نباشد و عزیز باشد، از آرزوهای بزرگ یك ملت هم این است كه عزیز باشد و ذلیل نباشد. عزت ملی چیست؟ عزت ملی عبارت است از اینكه یك ملت در خود و از خود احساس حقارت نكند. نقطهی مقابل احساس عزت، احساس حقارت است؛ یك ملت وقتی به درون خود - به سرمایههای خود، به تاریخ خود، به مواریث تاریخی خود، به موجودی انسانی و فكری خود - نگاه میكند، احساس عزت و غرور كند، احساس حقارت و ذلت نكند. این یكی از چیزهائی است كه برای یك ملت لازم است. قرآن در موارد متعددی به این معنا اشاره كرده: «یقولون لئن رجعنا الی المدینة لیخرجنّ الأعزّ منها الأذلّ و للَّه العزّة و لرسوله و للمؤمنین و لكنّ المنافقین لا یعلمون».(2) منافقان با خودشان گفتگو میكردند كه ما عزیزیم و مسلمانها را - كه ذلیلند - از مدینه خارج خواهیم كرد! خداوند به پیغمبر وحی فرستاد كه اینها اینجور میگویند، لیكن نمیفهمند و نمیدانند؛ آنكه عزیز است مؤمنانند؛ عزت از آنِ خداست و از آنِ پیامبر خدا و از آنِ مؤمنان باللَّه. این یك تابلو درخشانی است كه همیشه جلوی چشم امت اسلامی باید قرار داشته باشد؛ «عزت ملی». اگر یك ملتی احساس عزت نكند، یعنی به داشتههای خود - به آداب خود، به سنن خود، به زبان خود، به الفبای خود، به تاریخ خود، به مفاخر خود و به بزرگان خود - به چشم حقارت نگاه كند، آنها را كوچك بشمارد و احساس كند از خودش چیزی ندارد، این ملت براحتی در چنبرهی سلطهی بیگانگان قرار میگیرد.1388/02/22
لینک ثابت