وقتی که مرحوم حاج آقا مصطفیٰ، فرزند بزرگ و فاضل و برجستهی امام در نجف از دنیا رفت -که خب شبهههایی هم وجود داشت که ایشان را مسموم کردهاند و مانند اینها- امام در اوّلین بیانات گفتند که فوت مصطفیٰ از الطاف خفیّهی الهی بود؛ هیچ کس درست نفهمید یعنی چه؛ چطور انسان پسر بزرگش را، بچّهی فاضلش را -[چون] مرحوم حاج آقا مصطفیٰ خیلی برجسته بود؛ جزو امیدهای آینده بود و اگر مانده بود، قطعاً امروز مرجع تقلید بود- از دست بدهد، آن وقت بگوید که این از الطاف خفیّه بود؟1398/11/29
لینک ثابت