امروز نام حججی یک نام برجسته و ممتاز و درخشانی در سرتاسر کشور شده، این به برکت مجاهدت جوان شما و شهادت مظلومانه‌ی او است.
...
بحمدالله ملّت ایران [هم] حقیقتاً قدرشناسی کردند. این جمعیّت‌هایی که برای تشییع این جوان اجتماع کردند -چه در تهران، چه در مشهد، چه در اصفهان، چه در نجف‌آباد- خیلی معنا دارد؛ این اجتماعات خیلی پُرمعنا است. در تهران، آن‌طورکه برای ما خبر آوردند آن روزی که ایشان تشییع میشد، افراد گوناگون، زنها، مردها، با زیّ غیر متناسب با این شهادت و جهاد و مانند اینها در تشییع شرکت کرده بودند و عکس این جوان را دستشان گرفته بودند؛ یعنی دلها را خدای متعال کشاند به این سمت، دلها را خدای متعال مجذوب این [شهید کرد]. این عزّتی که خدای متعال به این جوان داد در واقع عزّتی بود که به مردم ایران داد؛ ملّت ایران عزّت پیدا کردند با این حرکتی که انجام گرفت.
...
خدا را شکر کنید. به نظر من، در درجه‌ی اوّل شما خانواده و در درجه‌ی بعد مسئولین کشور و بعد هم همه‌ی ملّت ایران مرهون مجاهدت این جوان و اشباه این جوان هستند؛ واقعاً همه مرهون این مجاهدتند. این مجاهدت همه را عزیز کرد؛ جمهوری اسلامی را عزیز کرد، کشور را عزیز کرد، ایران را عزیز کرد، ملّت را عزیز کرد. رادیوهای بیگانه البتّه نمیگویند، نمیخواهند، به رو نمی‌آورند، امّا آن کسانی که تحلیلگر قضایا هستند می‌بینند و میفهمند که چه اتّفاقی افتاد در کشور. این جمعیّتی که در تهران برای تشییع ایشان جمع شدند و در این خیابانها راه افتادند، با کدام جمعیّت قابل مقایسه است؟ کجای دنیا چنین چیزی پیش می‌آید؟ در کشور خود ما چقدر این‌جور چیزی پیش می‌آید؟ یا آن جمعیّتی که در مشهد در آن صحن مطهّر جمع شدند؛ یا آن جمعیّت عظیم در میدان امام اصفهان، که من عکسش را دیدم؛ یا در نجف‌آباد، که شنیدم آن میدان عظیم مَتروس از جمعیّت [بوده]. خدای متعال این دلها را این‌جوری جذب میکند و میکشاند به اینجا؛ این دلها دست خدا است، این کار خدا است؛ شماها را عزیز کرد و این تسلّیٰ است برای شما. مصیبت، مصیبت بزرگی است امّا همین عزّتی که خدای متعال به او داد، به شما داد، به برکت او به کشور داد، برای شما، برای پدر، مادر و همسر وسیله‌ی افتخار است و وسیله‌ی تسلّیٰ است. خدا را شکر کنید که خدای متعال یک چنین عزّتی را به‌وسیله‌ی پسر شما و جوان شما یا همسر این خانم به کشور بخشیده.1396/07/11
لینک ثابت
