یک مسئله این است که تحول را مدیریّت کنید. ببینید آقایان و خواهران عزیز! تحول اجتناب‌ناپذیر است؛ تحول، طبیعت و سنّت آفرینش الهى است؛ این را بارها من مطرح کرده‌ام، گفته‌ام؛ تحول رخ خواهد داد. حالا یک واحدى را، یک موجودى را فرض کنیم که تن به تحول ندهد؛ از یکی از دو حال، خالی نیست؛ یا خواهد مُرد یا منزوى خواهد شد؛ یا در غوغاى اوضاع تحول یافته، مجال زندگى پیدا نمیکند و زیر دست و پا لِه میشود، از بین میرود یا اگر زنده بماند منزوى خواهد شد. مثل همان انسان جنگلى که در روزنامه ــ امروز یا دیروز، این یکى دو روزه ــ خواندیم؛ یک آدمى است که چهل سال پیش، داخل جنگل در مازندران رفته و یک ارتباط خیلى ضعیفى دارد با محیط بیرون خودش؛ [این‌طور] منزوى میشود. میشود رفت، میشود از تحول دورى گزید، امّا با انزوا. اگر حوزه بخواهد از تحول بگریزد، منزوى خواهد شد؛ اگر نمیرد، اگر زنده بماند. البتّه مایه‌ى دین، مانع مُردن میشود، امّا منزوى خواهد شد؛ روزبه‌روز منزوى‌تر خواهد شد.1386/09/08
لینک ثابت
