سركوب انقلاب و شكست انقلاب - كه یك پروژهی استكباری بود - در این منطقه شكست خورده است و بعكس، مهاجمین به انقلاب، حتّی در حجم دولت حجیم و قدرتمندی مثل امریكا، روزبهروز به شكست و انهزام نزدیكتر میشوند. امروز ما نشانهها و علائم واضح شكست را در سیاستهای امریكائی در منطقه مشاهده میكنیم. اینها برای ملت ما و برای جوانان ما و برای تحلیلگران ما سرفصلهای مهمی است كه باید روی آن واقعاً تدبر كنند. یعنی بحث عظیم مواجههی نیروهای مردمیِ متكی به معنویت با نیروهای مادیِ متكی به زور و تهدید، یك بحث بسیار مهم و جدیدی است كه باید در مباحث علوم اجتماعی و روانشناسی ملتها و روانشناسی اجتماعی مورد توجه قرار بگیرد؛ این كاملاً مغفولٌعنه است. ملتی مثل ملت ما كه نه بمب اتم دارد، نه از لحاظ علمی به او فرصت داده شده در طول صد سال كه همپای پیشروان قافلهی علمی حركت كند و مواقع زیادی عقب مانده، هم از لحاظ ثروتها به پای آن كشورهای ثروتمند نمیرسد، اما در عین حال این كشور و این ملت توانسته است توطئههای مجموعهی كشورهای قدرتمندِ برخوردار از سلاح و تكنولوژی و ثروت مادی و رسانهای را در مهمترین میدانها به عقبنشینی وادار كند و شكست بدهد. این علتش چیست؟ این در خور تأمل و تدقیق است. این را باید دانشمندان علوم سیاسی و علوم اجتماعی تحلیل كنند؛ ببینند نقش این معنویتها چگونه خود را نشان میدهد، كه امروز در ایران نشان داده. لذا نگاه به این صحنه، نگاه عبرتآموز و درسآموزی است. صحنه، صحنهی شكست قدرت استكباری امریكاست. نمیخواهیم ادعای واهی بكنیم؛ نه، اینها چیزهای واضحی است و خودشان هم میگویند.1386/06/23
لینک ثابت