مواردی را که بعضی از شما عزیزان از پیشرفتهای علمی ما گفتید، بخش کوچکی از پیشرفتهای علمی و تحقیقاتی و فناوری ما در کشور است؛ چیزهای بیشتری با دامنههای گستردهتر بتدریج بروز خواهد کرد و الآن در جریان است و وجود دارد. این جلسه نماد «ما میتوانیم» است.
نخبگان کشور فقط شماها نیستید؛ اما شما گلچینی از این دستهی باارزش کشور ما و جوانهای ما هستید. این به همه نشان میدهد که در میان جوانان ما افرادی هستند که میتوانند در مسابقات جهانی و در عرصههای وسیع مسابقاتی در داخل کشور رتبههای برجستهای را بیاورند و اینها استعدادهای درخشان هستند و از این استعدادهای درخشان ما در کشور زیاد داریم و با تکیهی به اینها ملت ایران و کشور عزیز ما خودش را خواهد ساخت و پیش خواهد برد و درهی ژرفی را که بین ما و قلهی علم در دنیا به وجود آوردند، بتدریج پُر خواهد کرد.
نکتهی دوم این است که من با کار نمایشی و- به قول شماها- ویترینی بههیچوجه موافق نیستم. البته نمایش شأنی دارد؛ ویترین جایی دارد؛ نمیشود اهمیت و ارزش نمایش و ویترین و نمایشگاه را انکار کرد؛ اما منحصر شدن در این، خسران دنیا و آخرت را در پی خواهد داشت.
ما دنبال کاریم. حرفهایی که شما امروز بر زبان آوردید- مسألهی اهمیت دادن به علم، اهمیت دادن به تحقیق، اهمیت دادن به فناوری، پرداختن به نخبگان؛ اینکه ما وقتی یک نخبه را دلگرم کردیم، هرجای دنیا هم برود، متعلق به کشور خواهد بود، و مطالب فراوانی که شما گفتید و من خلاصهای از آن را یادداشت کردم- حرفهای من است؛ اینها حرفهایی است که از ده سال پیش، دوازده سال پیش من دارم میگویم. من امروز نگاه میکنم، میبینم شما بدون اینکه بدانید یا یادتان باشد که این حرفها یک روز از سوی مسئولان نظام گفته شده، خودتان دارید این حرفها را میزنید و حرف دل شماست؛ این پیشرفت است؛ این همان چیزی است که ما میخواستیم و به کوری چشم دشمنانی که نمیخواستند، شده است.1384/07/03
لینک ثابت
