حمایت از سرمایه ایرانی / حمایت از کار و سرمایه ایرانی/سرمایه/سرمایه گذاری / امنیت سرمایه ایرانی/امنیت سرمایه گذاری/سرمایه ایرانی/سرمایه مردم/سرمایه بخش خصوصی
ما باید به جایگاه بخش صنعت در کشور توجّه کنیم؛ چون- همانطور که اشاره کردند و درست هم هست- پیشقراول توسعهی اقتصادی کشور، بخش صنعت است. بخش صنعت را باید با تدبیر، مدیریّت و امکان دادن و میدان دادن به سرمایههای مردم- که بتوانند در بخش صنعت سرمایهگذاری کنند- پیش برد. ما این را در سیاستها هم آوردهایم. این اقدام باید به دور از هرگونه حرکتِ امتیازجویانه و امتیازخواهانه باشد؛ چه برای بخش دولتی و چه برای عناصری که از امتیاز استفاده میکنند. ما قویّاً معتقدیم که فساد مالی و اقتصادی در تشکیلات مسئولانِ موظّف و در میان آنها، به بدنهی اقتصادی کشور سرایت میکند؛ لذا باید جلوِ آن گرفته شود. این مبارزهای که ما در پیام اخیر، مسئولان قوای سهگانه را به آن دعوت کردیم، باید جدّی گرفته شود. این وسیلهای برای احساس امنیّت و اطمینان سرمایهگذارِ سالم است؛ سرمایهگذاری که قصد سوءاستفاده ندارد؛ قصد استفاده دارد. البته هرکس که سرمایهگذاری میکند، برای سود سرمایهگذاری میکند؛ اشکالی هم ندارد؛ سود مشروع است. باید بین سود مشروع و نامشروع فاصله ایجاد کرد. باید جلوِ سودهای نامشروع- که عمدتاً به خاطر عدم تعهّد و دلسوزی و همچنین لغزشهای گوناگون از سوی بعضی از مسئولان و مدیران است- گرفته شود و با پدیدهی قاچاق- به معنای حقیقی کلمه- مبارزه گردد. من اخیراً به مسئولان محترم این نکته را گفتهام، به رئیسجمهور محترم هم آن را مؤکّداً گفتم که پدیدهی قاچاق و قاچاقفروشی، ضربه به اقتصاد و هویّت ملی کشور و همهی برنامهریزیهاست. این از لحاظ شرعی، یک عمل ممنوع و حرام قطعی است؛ چون موجب افساد است. جای مقابله با فساد قاچاق، فقط مرزها نیست. جنس قاچاق را باید دنبال کرد، تا آنجایی که در معرض فروش قرار داده میشود. جنس قاچاق، تولید داخلی را تضعیف، اشتغال ناسالم را ترویج و اشتغال سالم را محدود میکند. بخش بازرگانی و بخش تولید و صنعت میتوانند به هم کمک کنند. بازرگانی کشور میتواند در خدمت ترویج تولیدات داخلی قرار گیرد.1380/04/10
لینک ثابت
امیدواریم دولتی که بر سر کار خواهد آمد، با همکاری مجلس، به اقتصاد سالم کشور، اهمیت حقیقی دهد. اینها به نشستن و بررسیِ علمی کردن و راهکارها را پیدا کردن احتیاج دارد. با گفتن نمیشود؛ باید اقدام و پیگیری کند و موانع تولید بهینه و تکمیل چرخهی صنعتی و موانع صادرات و سرمایهگذاریهای داخلی کشور را بشناسد و آنها را برطرف کند. اگر امکان جذب سرمایههای خارجی در کشور فراهم میشود، به معنای حقیقی کلمه منافع ملت و هویّت ملی را در نظر بگیرد و مصالح کشور را قربانی نکند. اینطور نباشد که یک جهت را مورد توجه قرار دهیم و جهات دیگر را فراموش کنیم. جذب سرمایههای خارجی باید به شکلی باشد که اقتصاد کشور از آن سود ببرد، نه زیان. ما بعضی از رشدها و شکوفاییهای بادکنکی را در برخی از کشورهای شرق آسیا دیدیم. نخستوزیر مالزی در تهران به من گفت که ما در مدّت چند روز، از یک کشور ثروتمند به یک کشور فقیر تبدیل شدیم! این خوب است؟! یعنی سرنوشت اقتصاد کشور در دست یک تاجر فرنگی باشد که اگر اراده کرد، بتواند کشوری را با میلیاردها دلار گردش سرمایهای، در ظرف چند روز به خاک سیاه بنشاند و فلج کند! او وقتی این مطلب را به من میگفت، چهرهاش پُر از غم و افسردگی بود. ما این رشدهای بادکنکی را پیشرفت اقتصادی نمیدانیم. کشور به سرمایههای انسانی و طبیعی و هویّت ذاتی متّکی است و مستوجب رشد و شکوفایی واقعیِ اقتصادی است؛ اما نه آنگونه که بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول برای ما نسخه بنویسند و ما هم طبق همان نسخه، اقتصاد خودمان را تدوین کنیم؛ نه. ما برنامه و سیاست داریم و- همانطور که گفتم- ما میتوانیم. اگر کسی بگوید ما جز با تسلیم در مقابل این برنامهها، نمیتوانیم حرکت اقتصادی کنیم، قضاوت خوشبینانه در مورد او این است که بگوییم کشور و ملت و سرمایههای داخلی را نشناخته است؛ البته قضاوتهای بدبینانه هم میشود کرد. مسئولان کشور و شما برادران و خواهرانی که در بخشهای مختلف مشغول هستید، با امید و توکّل به پروردگار، با اعتماد به مبانی فکری و عملی اسلامی و با همّت والا و عالی، تلاش خود را شروع کنید و إن شاء اللّه به فضل الهی این کشور شاهد رشد و شکوفایی در همهی عرصهها خواهد بود؛ مشروط بر اینکه مسئولان وظایف خود را انجام دهند.1380/04/10
لینک ثابت
حمایت از سرمایه ایرانی, سرمایهگذاری
جذب سرمایههای خارجی باید به شكلی باشد كه اقتصاد كشور از آن سود ببرد، نه زیان.1380/04/10
لینک ثابت