فلسطین باقی مانده است؛ ملت فلسطین باقی مانده است. در کنار وجود ملت فلسطین، یک غصب بزرگ هم وجود دارد. عدّهای را از اطراف دنیا جمع کردند، یک ملت جعلی و دروغین تشکیل دادند، اسمی هم روی آن گذاشتهاند، با ابزارهای قدرت هم آن را مجهّز کردهاند؛ این در کنار واقعیت ملت فلسطین، امروز خودنمایی میکند؛ این حقیقت را نسل فلسطینی، امروز با همهی وجودشان درک کردهاند؛ اوّلین قدم معرفت است؛ این معرفت را پیدا کردهاند و فهمیدهاند که آن موجود جعلی، با همهی پشتیبانیهای جهانی، غیر قابل شکست نیست؛ درست هم فهمیدهاند؛ لذا وارد میدان شدهاند. امروز وظیفهی همهی دولتهای اسلامی و همهی ملتهای اسلامی این است که هرچه میتوانند، به اینها کمک کنند. من ادّعا نمیکنم که قضیهی فلسطین در کوتاهمدت تمام خواهد شد؛ اما ادّعا میکنم بدون شک فلسطین به فلسطینیها برخواهد گشت. زمان، ممکن است کوتاه یا بلند شود؛ بهایی که پرداخته میشود، ممکن است سنگین یا سنگینتر باشد؛ اما این واقعه اتفاق خواهد افتاد.آنچه که تأثیر میگذارد، رفتار ما مسئولان کشورهای اسلامی و ما ملتهای مسلمان است. اگر ما خوب رفتار کنیم، این زمان کوتاهتر و این هزینه کمتر خواهد شد. اگر ما بد رفتار کنیم، این زمان طولانیتر خواهد شد؛ این هزینه سنگینتر خواهد شد و این هزینه فقط بر دوش ملت فلسطین بار نخواهد شد؛ بر دوش همهی دنیای اسلام بار خواهد شد. همان کسانی که کوتاهی میکنند، همان کسانی که به ظالم کمک میکنند، خودشان هزینهی این کار را خواهند پرداخت؛ خودشان خسارت این را خواهند داد و تلخیش را خواهند چشید. لذا امروز همهی مسلمانها وظیفه دارند.
این وظیفه چیست؟ این وظیفه عبارت است از کمک. کمک چگونه است؟ این البته شکلهای مختلفی دارد؛ کمکهای سیاسی، کمکهای مالی، کمکهای بینالمللی؛ انواع و اقسام کمکها را میشود به آنها کرد. این بایستی در مجامع بالای دنیای اسلام تصمیمگیری شود. این باید در بین مسئولان و مقتدران دنیای اسلام رویش تصمیمگیری شود. اگر آنها تصمیمگیری نکردند، آن وقت ملتهای مسلمان احساس خواهند کرد که وظیفهی مستقیم متوجّه آنهاست.
یقیناً در این جرائم، رژیم صهیونیستی تنها نیست. بلاشک شریک جرم او دولت ایالات متحدهی امریکاست. هرکسی امروز به آن ظالم کمک کند، در جرم او شریک است. ممکن است امروز اثری بر این مترتّب نشود، اما از حافظهی ملتها و حافظهی تاریخ پاک نخواهد شد.1379/08/04
لینک ثابت