اسلام سطح جامعه را از لحاظ فكری و علمی بالا میبرد. از انسان میخواهد كه زمین را بسازد، آباد كند و امكانها و استعدادهایی را كه خداوند متعال در این عالم گذاشته است در باد و خاك و خورشید و آب و سایر امكاناتی كه خدای متعال در مجموعهی كائنات به ودیعت نهاده استخراج كند و در اختیار خویش و همنوع خویش قرار دهد. اسلام از انسان اینها را میخواهد. آنچه كه اسلام، انسان را از آن برحذر میدارد، این است كه غایتِ هدف و آرزوی او عبارت از امكاناتِ دم دست و نزدیك باشد و هدفی جز زندگی مادّی، پول، غلبه بر دیگران و قدرت شهوات و لذّات نداشته باشد. اسلام از اینها انسان را برحذر میدارد و تا خلاقیّت اسلامی در عالمِ وجود تحقّق پیدا نكند، انسان آسوده نخواهد شد.
هم امروز و هم در طول تاریخ، همهی بدبختیهای بشر ناشی از آتشهای درونی انسانهای طاغی و سركش است، كه از وجود آنها شعله میكشد و پیرامون آنها را میسوزاند و انسانها و عالم را از بین میبرد. ببینید این قدرتهای استكباری، این قدرتهای سیاسی و نظامی و مالیِ عالم با این بشریّت چه میكنند! ببینید امروز دولتها و اشخاص و مجموعههای مستكبر برای تحقّق خواستههای خودشان، با بشریت چه میكنند! چقدر ملتها را اسیر میكنند! چقدر ملتها را گمراه میكنند و به سمت شهوات سوق میدهند! اینها ابزارهای بدبختی و تیرهروزی بشر است كه در دست انسانهای طغیانگر قرار دارد.
به همین علت است كه اسلام در اولین ردیف فهرست كارهای واجب، مجاهدت در راه خدا را قرار میدهد. «و جاهِدُوا فِی اللهِ حَقَّ جِهادِهِ» ؛ در راه خدا آنچنانكه شایسته است، مجاهدت كنید. این مجاهدت، هم مجاهدت درون خود، هم مجاهدت در محیط بیرون، هم مقاومت در مقابل زورگویان و ستمگران و هم مقاومت در مقابل موانع طبیعی است. خدا مظهر كامل آن همه ایستادگی در مقابل قدرتهای ستمگر و ظالم است. سالهای متمادی، مستكبران و قلدران و زورگویانِ عالم سعی كردند جهاد را از فرهنگ اسلامی خارج كنند؛ جهاد را زشت كنند؛ مجاهدهی فی سبیل الله را از چشمها بیندازند و هرجا گروهی در راه خدا قیام كرد و كمر به خدمت بست و برای خیر بشریّت و آبادی روی زمین در پرتو احكام الهی حركت كرد، متّهمش كنند.1377/10/28
لینک ثابت
