واقعاً در دوران جنگ، هنر بزرگ انقلاب این بود که بتواند کشور را همینطور حرکت دهد و راه ببرد. در دوران جنگ، هیچ فرصتی که قابل ذکر باشد، در مقیاس توقّعات و نیازهای این کشور، برای ساخت زیربناها و تأمین زیرساختهای یک توسعهی حقیقی و یک رشد واقعی اقتصادی و مادّی، به وجود نیامد. در طول این مدّتِ چند سالی که ما بعد از جنگ میگذرانیم، خوشبختانه دولت موفّق شده است در این زمینه، کارهای بزرگی را انجام دهد که حقیقتاً میتوان این را امروز گفت که یک زیر ساخت مستحکم اقتصادی، در کشور به وجود آمده است.
من یادم است که اوایلِ بعد از جنگ، که در جلسات بازسازی، با مسؤولان کشور مینشستیم - آن وقت آقای رئیس جمهور محترم، رئیس مجلس بودند و بعضی از مسؤولان دیگر هم بودند - جزو آرزوهای ما، یکی همین بود که چندین سد ساخته شود، یک مقدار راه ساخته شود، تعدادی کارخانههای اساسی در زمینه پتروشیمی، در زمینه فولاد و ... به وجود آوریم. اینها واقعاً جزو آرزوهایی بود که روی کاغذ میآوردیم و برای آن تلاش و کار میکردیم. امروز، بحمداللَّه آن آرزوها تحقّق پیدا کرده و این کارها شده است. اینها هم آسان به دست نمیآید و واقعاً جز با کارِ خستگی ناپذیر و خستگی ناشناس و با مدیریّتهای قوی و علاقهمند و بخصوص با مدیریت شخص آقای هاشمی - که واقعاً ایشان در این زمینه خوب عمل کردند و مدیریت خوبی را بر دولت اعمال نمودند - این محصول به دست نمیآمد.
من باید عرض کنم، خدای متعال که میداند، مردم ما هم که خوشبختانه میدانند، لیکن من هم این را بگویم و تثبیت شود که در این افتخار، شخص آقای رئیس جمهور، اشخاص یکایک شما وزرای محترم و مسؤولان بخشهای مختلف، سهیم و شریک هستید و این افتخارات، متعلّق به شماست و ثوابش انشاءاللَّه پیش خدای متعال، متعلّق به شماست. همچنین همه کسانی که با شما در طول این سالهای بعد از جنگ تا امروز، همکاری کردهاند، بخشهای مختلف اداری و کارکنانی که وجود داشتند، از متخصّصان و کارشناسان و مردم، انشاءاللَّه که همه در این افتخار سهیم هستید.
وقتیکه در یک کشور، توسعهی سازندگی و زیرساختهای اقتصادی، صحیح و مستحکم بنا میشود و وقتیکه حرکت سازندگی در کشور- به معنای واقعی کلمه- به وجود میآید؛ کشور از اعتلای سیاسی هم در داخل و خارج برخوردار میشود. یعنی اگر شما امروز میبینید که بحمد اللّه دولت جمهوری اسلامی و ملت ایران و کشور ما، هم در سطح جهان، از یک آبروی سیاسی برخوردار است و هم در داخل، زبان بدخواهان و بدگویان و عیبگیران و کسانی که عیبهای کوچک را بزرگ میکنند و محسّنات بزرگ را ندیده میگیرند، تا حدود زیادی بسته است- اگرچه هیچوقت زبان بدگویان به کلی بسته نخواهد شد؛ چون به طور کلی انگیزههای بدخواهی هرگز از بین نمیرود، لیکن تا حدودی زیادی این معنا هست- بهخاطر این است که حرفی برای گفتن ندارند و خیلی از حرفهایی را که میتوانستند بگویند و میتوانستند به عنوان بهانه ذکر کنند، دیگر ندارند. یعنی استحکام سیاسی تا حدود زیادی، ناشی از استحکام فعالیتهای سازندگی در کشور است، که خوشبختانه این کار انجام گرفته است. در زمینههای فرهنگی هم کار شده است. اگرچه نه به اندازهی کارهای زیر بناییِ اقتصادی و آنچه مربوط به توسعهی اقتصادی است، لیکن بههرحال در آن زمینه هم، انصافاً کارهای باارزشی انجام گرفته است.1375/06/08
لینک ثابت