newspart/index2
حقوق زن / زن در اسلام / حقوق زنان
طراحی این صفحه تغییر کرده است، برای ارجاع به صفحه‌ی قبلی اینجا کلیک کنید.
حقوق زن

پیغمبر اکرم در جواب کسی که سؤال کرد: «من ابِرُّ؟» (به چه کسی نیکی کنم؟) فرمود: «امّک.» یعنی «به مادرت.» دفعه‏ی دوم هم همین را فرمود؛ دفعه‏ی سوم هم همین را فرمود. دفعه چهارم که سؤال کرد، فرمود: «اباک.» یعنی «به پدرت». پس، زن در مقیاس خانواده و در رابطه‏ی با فرزندان، حقّ سنگین‏تری دارد. البته این هم نه از باب این است که خدای متعال خواسته است جمعی را بر جمع دیگر ترجیح دهد. بلکه به این جهت است که زنان زحمت بیشتری تحمّل می‏کنند.این هم عدل الهی است. زحمت بیشتر است؛ پس حق هم بیشتر است. ناراحتی بیشتری تحمّل می‏کند؛ پس ارزشش بالاتر است. همه‏ی این‏ها از روی عدالت است. در مسائل مالی، مثل حقّ خانواده و حقّ سرپرستی خانواده در مقابل وظیفه‏ی اداره‏ی خانواده، روشِ اسلام روشِ متعادل است. قانون اسلامی، در این چیزها هم نگذاشته است که ذرّه‏ای به زن یا به مرد ظلم شود. حقّی برای مرد و حقّی هم برای زن قرار داده است. یک وزنه در کفّه‏ی مرد قرار داده و یک وزنه هم در کفّه‏ی زن قرار داده است. کسانی که اهل مداقّه در این امور هستند، اگر دقّت کنند، این‏ها را می‏بینند. در کتابها هم نوشته‏اند. امروز خانمهای اندیشمند و فاضل ما، بحمد اللّه این مسائل را بهتر از دیگران و بهتر از مردان می‏دانند و تبلیغ و بیان می‏کنند. این هم در باره‏ی حقوق مرد و زن.1373/07/20
لینک ثابت
حقوق زن

اسلام به خانواده اهمیت می‏دهد. تمام دعوای امروزِ بلندگوها و بوق‏های تبلیغاتیِ غربی با مسلمین هم بر سرِ همین است. شما ببینید که در مقابل «حجاب» چه حساسیتی نشان می‏دهند! این حجاب اگر در جمهوری اسلامی باشد، آن را زشت می‏شمارند. اگر در دانشگاههای کشورهای عربی باشد، که دختران جوانِ دانشجو، با معرفت و آگاهی و با میل و اختیار خود به حجاب روی آورده‏اند، حسّاسیت نشان می‏دهند. اگر در بین احزاب سیاسی باشد، حسّاسیت نشان می‏دهند. اگر در مدارس و حتّی دبستانهای کشورهای خودشان هم باشد- بااینکه زیردست خودشان‏ است- حسّاسیت نشان می‏دهند. پس، نقطه‏ی دعوا در اینجاست. البته در تبلیغاتشان، دائم فریاد می‏زنند که حقّ زن در اسلام یا در جمهوری اسلامی، پایمال شده است. خودشان هم به این قضیه اعتقادی ندارند و می‏دانند که حقّ زن در جمهوری اسلامی تضعیف نشده، بلکه تقویت شده است. شما نگاه کنید و ببینید که تعداد محصّلین و دانشجویان زن- دختران تحصیل‏کننده در مراکز عالی- امروز در ایران بیشتر است یا در دوران حکومت طواغیت بیشتر بود؟ می‏بینید که امروز بیشتر است. تعداد دانشجویانِ دخترِ برجسته و دارای نمره‏ی اوّل در تحصیلات، امروز بیشتر است یا در آن زمان بیشتر بود؟ می‏بینید که امروز بیشتر است. عده‏ی زنانی که در مراکز پزشکی و درمانی و در مراکز گوناگون علمی در این کشور مشغول کار و تحقیق هستند، امروز بیشتر است یا آن روز بیشتر بود؟ می‏بینید که امروز بیشتر است. عده‏ی زنانی که در صحنه‏ی سیاست کشور و در عرصه‏های مجامع بین‏المللی حضور قدرتمند پیدا می‏کنند و در آنجا از حقوق و نظرات این کشور و این ملت- که کشور خود و ملت خودشان است- دفاع می‏کنند، امروز بیشتر است یا آن روز بیشتر بود؟ می‏بینید که امروز بیشتر است. آن روز زنان با هیئتهای مختلف به مسافرتهای گوناگونی می‏رفتند؛ اما تشریفاتی بود. برای هوس‏رانی و نشان دادن سر و کول خودشان به این و آن بود. لکن زن مسلمان امروز، در مجامع جهانی، در کنفرانسهای گوناگون جهانی، در مراکز علمی و در دانشگاهها، حضور علمی یا سیاسی یا خدماتی دارد. این‏ها ارزش دارد.
آن روز دخترانی را به عنوان «دختر نمونه» و «دختر شایسته»، از آغوش گرم و عفیف خانواده‏ها بیرون می‏کشیدند و در منجلاب فساد فرومی‏کردند. اما امروز، چنین چیزی نیست. حقّ زن در کجا ضایع می‏شود؟ در جایی که جلوِ تحصیلات زنان گرفته شود؛ جلوِ اشتغال زنان به کارهای متناسب با بانوان گرفته شود؛ جلوِ خدمت‏رسانی زنان یا خدمت‏رسانی به زنان گرفته شود و نیز در جایی که زن تحقیر شود. بروید به جوامع امریکایی نگاه کنید! خواهید دید که در آنجا زن تحقیر می‏شود. زنِ خانواده، از طرف شوهر تحقیر می‏شود. مادرِ خانواده، از طرف فرزندان تحقیر می‏شود. حقّ مادری، به این شکلی که در مراکز اسلامی هست، در آنجا معنا ندارد1373/07/20

لینک ثابت
پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت‌الله‌العظمی سيدعلی خامنه‌ای (مد‌ظله‌العالی) - مؤسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی