باید با عمل، و نه با محبت خالی، نورانی بشویم؛ عملی که همان محبت و همان ولایت و همان ایمان، آن را به ما املاء می‌کند و از ما می‌خواهد. با این عمل، باید جزو این خاندان و وابسته‌ی به این خاندان بشویم. این‌طور نیست که قنبرِ درِ خانه‌ی علی (علیه‌السّلام) شدن، کار آسانی باشد. این‌گونه نیست که «سلمان منّا اهل‌البیت»(1) شدن، کار آسانی باشد. ما جامعه‌ی موالیان و شیعیان اهل‌بیت(علیهم‌السّلام)، از آن بزرگواران توقع داریم که ما را جزو خودشان و از حاشیه‌نشینان خودشان بدانند؛ «فلان ز گوشه‌نشینان خاک درگه ماست».دلمان می‌خواهد که اهل‌بیت درباره‌ی ما این‌طور قضاوت کنند؛ اما این آسان نیست؛ این فقط با ادعا به دست نمی‌آید؛ این، عمل و گذشت و ایثار و تشبه و تخلق به اخلاق آنان را لازم دارد.1370/10/05
1 )
سلمان منا أهل البيت
ترجمه:
سلمان از ما اهل بیت است.
لینک ثابت
عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق ج 2، ص 64 ح 282؛ الاختصاص، شیخ مفید، ص 341 ؛ دلائل الامامة، طبری ص 48 ؛ رجال كشی ، محمد بن عمر كشی، ص 14 ؛ تفسیر فرات كوفی، فرات بن ابراهیم كوفی، ص 170 ؛
سلمان منا أهل البيت
ترجمه:
سلمان از ما اهل بیت است.
