قیام بیست و نه بهمن مردم تبریز / 29 بهمن/سالروز قیام مردم آذربایجان، تبریز/بیست و نهم بهمن
قیام بیست و نه بهمن مردم تبریز
بیستونهم بهمن یک اسم فقط نیست، یک روز از قبیل روزهای دیگر نیست؛ یک حادثه نیست. بیستونهم بهمن یعنی آن واقعه و حادثهای که در سال ۵۶، ... در روز بیستونهم بهمن - پدید آمد [که] یک حادثه بود با چندین معنا. ... عزیزان من، فرزندان من - بیستونهم بهمن را خیلی از شما ندیدید، [اما] درس بیستونهم بهمن همچنان زنده است، عبرتهای بیستونهم بهمن همچنان زنده است.
چند معنا در این حادثهی بزرگ وجود داشت: اول، نشان دادن و منعکس کردن ویژگیهای اخلاقی و خصلتىِ مردم تبریز و مردم آذربایجان؛ .... در این حادثهی بیستونهم بهمن، مردم تبریز این خصلتها را از خودشان نشان دادند: اولاً ایمان عمیق دینی؛ ثانیاً غیرت دینی؛ ثالثاً شجاعت؛ پس از اینها، مسئلهی موقعشناسی، و درک درست حوادث؛ اینها خیلی مهم است برای یک مجموعهای، برای یک جمعیتی که باایمان باشند، شجاع باشند، قدرت اقدام داشته باشند و وقت اقدام را [هم] بدانند. زودتر و دیرتر از زمان مناسب، اقدام، اثربخش نیست. تبریزیها درست در وقت خود، بیستونهم بهمن را پدید آوردند و خلق کردند؛ این خصوصیات، خیلی مهم است. تبریز و آذربایجان این خصوصیات را قبل از بیستونهم بهمن هم داشت و تا امروز هم دارد - حوادث بعدی هم این را نشان داده است - اینها را باید حفظ کرد. ایمان اسلامی، غیرت ایمانی، شجاعت، اهل اقدام بودن، پیشرو بودن، صفشکن بودن، کارهای برجسته و نوآوری در راه اهداف والا انجام دادن، زمان را شناختن، موقعیت را شناختن، و کار متناسب با موقعیت را انجام دادن، یکی از برکات و آثار بیستونهم بهمن بود که خصلتهای برجستهی مردم تبریز و آذربایجان را در آیینهی تاریخ مجسم کرد. نکتهی دومی که در بیستونهم بهمن هست، نشان دادن این حقیقت است که پیوستگی بخشهای مختلف کشور به یکدیگر، چقدر بابرکت است. قم کجا، تبریز کجا؟ حادثهای در قم اتفاق افتاده است؛ خب، آن کسانی که این حادثه را بهوجود آوردند، خواستند نگذارند این حادثه زنده بماند، باید فراموش بشود؛ ناگهان از یک نقطهی دوردست از قم، یعنی از تبریز، مردم بهپا میخیزند و آن حادثهی قم را زنده نگه میدارند. اینجور نبود که چهلم [حادثهی نوزدهم دی] را خود مردم قم بگیرند، تبریز گرفت. دستگاه جبار و طاغوت، متوحش شد، عکسالعمل ناشیانهای در مقابل مردم تبریز انجام داد، عدهای شهید شدند. تبلیغاتی که آن روز کردند، تبلیغات بسیار ناشیانه و غلطی بود؛ خواستند ماستمالی کنند. قضیه گذشت، چهلم مردم تبریز را مردم یزد بهپاداشتند. ببینید، این پیوستگىِ بخشهای مختلف کشور [است]؛ بعد این تسلسل راه افتاد. مبتکر شماها بودید در اقامهی اربعینهای شهیدان انقلاب، بعد این جریان به راه افتاد؛ یزد و شیراز و بوشهر و بقیهی نقاط کشور. ... نکتهی سوم این است که اگر آن روز به مردم قم در نوزدهم دی یا به مردم تبریز در بیستونهم بهمن میگفتند که این حرکت شما به یک انقلاب عظیمی منتهی میشود، کسی باور نمیکرد؛ اما شد. این نشاندهندهی این است که اگر ملتی همت کند، پا در صحنه بگذارد، عقبنشینی نکند، کوهها را میتواند جابهجا کند، معجزاتی میتواند بهوجود بیاورد، و این معجزه به وقوع پیوست.1392/11/28
لینک ثابت
قیام بیست و نه بهمن مردم تبریز
در این حادثهی بیستونهم بهمن، مردم تبریز این خصلتها را از خودشان نشان دادند: اولاً ایمان عمیق دینی؛ ثانیاً غیرت دینی؛ ثالثاً شجاعت؛ پس از اینها، مسئلهی موقعشناسی، و درک درست حوادث؛ اینها خیلی مهم است برای یک مجموعهای، برای یک جمعیتی که باایمان باشند، شجاع باشند، قدرت اقدام داشته باشند و وقت اقدام را [هم] بدانند. زودتر و دیرتر از زمان مناسب، اقدام، اثربخش نیست. تبریزیها درست در وقت خود، بیستونهم بهمن را پدید آوردند و خلق کردند؛ این خصوصیات، خیلی مهم است. تبریز و آذربایجان این خصوصیات را قبل از بیستونهم بهمن هم داشت و تا امروز هم دارد ... اینها را باید حفظ کرد. ایمان اسلامی، غیرت ایمانی، شجاعت، اهل اقدام بودن، پیشرو بودن، صفشکن بودن، کارهای برجسته و نوآوری در راه اهداف والا انجام دادن، زمان را شناختن، موقعیت را شناختن، و کار متناسب با موقعیت را انجام دادن، یکی از برکات و آثار بیستونهم بهمن بود که خصلتهای برجستهی مردم تبریز و آذربایجان را در آیینهی تاریخ مجسم کرد.1392/11/28
لینک ثابت
قیام بیست و نه بهمن مردم تبریز
[یک نکته ای] که در بیستونهم بهمن هست، نشان دادن این حقیقت است که پیوستگی بخشهای مختلف کشور به یکدیگر، چقدر بابرکت است. قم کجا، تبریز کجا؟ حادثهای در قم اتفاق افتاده است؛ خب، آن کسانی که این حادثه را بهوجود آوردند، خواستند نگذارند این حادثه زنده بماند، باید فراموش بشود؛ ناگهان از یک نقطهی دوردست از قم، یعنی از تبریز، مردم بهپا میخیزند و آن حادثهی قم را زنده نگه میدارند. اینجور نبود که چهلم [حادثهی نوزدهم دی] را خود مردم قم بگیرند، تبریز گرفت. دستگاه جبار و طاغوت، متوحش شد، عکسالعمل ناشیانهای در مقابل مردم تبریز انجام داد، عدهای شهید شدند. تبلیغاتی که آن روز کردند، تبلیغات بسیار ناشیانه و غلطی بود؛ خواستند ماستمالی کنند. قضیه گذشت، چهلم مردم تبریز را مردم یزد بهپاداشتند. ببینید، این پیوستگىِ بخشهای مختلف کشور [است]؛ بعد این تسلسل راه افتاد. مبتکر شما [مردم تبریز] بودید در اقامهی اربعینهای شهیدان انقلاب، بعد این جریان به راه افتاد؛ یزد و شیراز و بوشهر و بقیهی نقاط کشور.1392/11/28
لینک ثابت
قیام بیست و نه بهمن مردم تبریز
[یک نکته ای] که در بیستونهم بهمن هست ... این است که اگر آن روز به مردم قم در نوزدهم دی یا به مردم تبریز در بیستونهم بهمن میگفتند که این حرکت شما به یک انقلاب عظیمی منتهی میشود، کسی باور نمیکرد؛ اما شد. این نشاندهندهی این است که اگر ملتی همت کند، پا در صحنه بگذارد، عقبنشینی نکند، کوهها را میتواند جابهجا کند، معجزاتی میتواند بهوجود بیاورد، و این معجزه به وقوع پیوست. عزیزان من، جوانها! فکر کنید، مطالعه کنید بر روی حادثهی پدید آمدن انقلاب. شبیهترین حادثه به معجزات انبیا، این حادثهی پیروزی انقلاب بود. مگر در مخیلهی کسی میگنجید ملتِ یک کشور تحت سلطهی آمریکا، اسیرِ فرهنگ غربی، اقتصادِ بکلی در مشت دشمنان قدرتمند بینالمللی، از لحاظ نظامی ضعیف، از لحاظ حیثیت بینالمللی منزوی، بلند شوند علیه همهی نمادهای قدرتِ پوشالىِ مادی، و پرچم اسلام را بلند کنند در دنیای مادیگری، در مقابل شرق و غرب - آمریکا و شوروی در صد مسئله با هم اختلاف داشتند، اما در یک مسئله با هم اتفاق داشتند، و آن یک مسئله عبارت بود از زدن انقلاب اسلامی - بایستد، پیروز بشود، موفق بشود، آنها را به عقبنشینی وادار کند! چه کسی باور میکرد؟ اما شد و این درس است. یکی از درسهای بیستونه بهمن شما به خود شما، به ما، به همهی ملت ایران، این است که بدانید هیچ حادثهی بزرگی، هیچ مانع بزرگی، هیچ قدرت بزرگی وجود ندارد که بتواند در مقابل ارادهی راسخ یک ملت مقاومت کند.1392/11/28
لینک ثابت
قیام بیست و نه بهمن مردم تبریز
چند معنا در حادثهی بزرگ [29بهمن] وجود داشت:... اول، شناخت خصوصیات و خصلتهای بومی خود؛ دوم، ارتباط و اتصال بخشهای گوناگون کشور با یکدیگر؛ که این نکته، نکتهای است که دشمنان روی آن انگشت میگذارند. میخواهند اقوام ایرانی را که همه برادروار، دستدردست هم در همهی حوادث با یکدیگر بودهاند، در مقابل یکدیگر قرار بدهند؛ این را همهی ملت ایران بدانند. تُرک داریم، عرب داریم، فارس داریم، لُر داریم، بلوچ داریم، کُرد داریم، تُرکمن داریم، انواع و اقسام اقوام در ایران پراکندهاند؛ یک خصوصیت امروز بر همهی اینها حاکم است و آن، حاکمیت ایران اسلامی است که همهی اینها را زیر پرچم اسلام و مفاخر اسلامی و نام زیبای ایران جمع کرده؛ امروز تلاش میشود اینها را از هم جدا کنند. بدانند همه، هوشیار باشیم همه، کسانی نشستهاند دارند طراحی میکنند که اقوام ایرانی را در مقابل هم قرار بدهند؛ پیام اتحاد، همدلی، همدردی، همگامی بیستونهم بهمن از یادمان نرود؛ این، نکتهی دوم. نکتهی سوم هم معجزهی ارادهی ملت.1392/11/28
لینک ثابت
