برادران! نظام را باید برپایه‌ی تقوا حفظ كرد؛ راه تقوا هم ذكر خداست. آقایان وزرا، آقایان نمایندگان، آقایان مدیران گوناگون كشور، مسؤولان قضایی كشور، خودشان را بی‌نیاز از دعا و نافله و ذكر و توجه و توسل و گریه و انابه به پروردگار ندانند؛ نگویند حالا ما كه مشغول خدمت به مردم هستیم؛ دعا را كسی بخواند كه خیلی كار ندارد! نه، اصل كار این است. اگر این نباشد، آن‌جا بی‌پشتوانه‌ایم. آن‌جایی كه وسوسه‌ها در مقابل ما صف می‌كشند و منِ ضعیفِ تربیت‌نشده‌ی حریصِ به دنیا در مقابل این وسوسه‌ها قرار می‌گیرم، چه چیزی من را نگاه خواهد داشت؟ «قل ما یعبؤا بكم ربّی لولا دعاؤكم».
دعا كنید، نافله بخوانید، توجه پیدا كنید، متذكر باشید؛ در شبانه‌روز، یك ساعت را برای خودتان و خدای خودتان قرار بدهید؛ از كارها و اشتغالات گوناگون، خودتان را بیرون بكشید؛ با خدا و با اولیای خدا و با ولیّ‌عصر(عجلّ‌اللَّه‌تعالی‌فرجه و ارواحنافداه) مأنوس بشوید؛ با قرآن مأنوس باشید و در آن تدبر بكنید.1370/05/23
لینک ثابت
