افسوس که غالب سیاستمداران کشورهای اسلامی، قدرناشناسی نسبت به‌نیروهای عظیم ملتهای خود را با خودباختگی در برابر قدرتهای بیگانه توأم ساخته و به جای بهره‌گیری از فرصت بزرگی که پیروزی انقلاب اسلامی برای‌آنان فراهم ساخته بود و تجدید نظر در روابط ناسالم و حقارت‌آمیز با امریکا و اروپا، ناشیانه در برابر این انقلاب نجات بخش و پربرکت که ملت هایشان شیفته‌ی آن بودند موضع خصمانه گرفتند و در نتیجه بیش از پیش در منجلاب ضدیت با ملتهای خود و اسارت در دام تحمیل و زورگویی قدرتهای شیطانی‌گرفتار شدند. آنان برخلاف گفته‌ی قرآن که می‌فرماید: «ان العزه لله جمیعا»(1) ، عزت را نزد امریکا طلب کردند. سزای این کج‌فهمی و بدکرداری جزاین نیست که ذلیلانه نگران سرنوشت خود و حکومت هایشان که به هیچ‌نقطه‌ی اطمینان بخشی متکی نیست، بمانند و به تجربه و عیان حس کنند که در هنگام خطر، آمریکا و دیگر سردمداران قدرت استکباری قادر به نجات آنان نیستند و دروغ بودن این پندار را که امریکا بر هرچه اراده کند قادر است باهمه‌ی وجود دریابند. حوادث دیروز و امروز خلیج فارس صفحه‌ی عبرت دیگری است که هم بطلان افسانه‌ی شکست‌ناپذیری امریکا را و هم ضعف و زبونی دولتهایی را که به نیرویی جز ملت خویش تکیه می‌کنند، و هم بی‌وفایی وناتوانی قدرتهای بزرگ در دفاع از دولتهای وابسته و دست نشانده‌شان را بوضوح نشان داده و در آینده بیشتر نشان خواهد داد.1369/08/13
لینک ثابت
