وقتی مردم در یك نظامی متحدند، یكپارچه‌اند، پشتیبان نظامند، با نظامند، این نظام مصونیت پیدا میكند، اقتدار پیدا میكند، قدرت پیدا میكند، بركندن آن از جا ناممكن میشود؛ مثل درختی است كه در اعماق زمین ریشه دوانده؛ این را نمیشود برداشت. بعضی از نظامها هستند كه پول هم دارند، امكانات هم دارند، به‌به و چه‌چه سیاستمدارانِ استعمارگر دنیا را هم دارند، اما ریشه ندارند؛ خودشان هم میدانند كه ریشه ندارند. نظام جمهوری اسلامی ریشه دارد؛ این ریشه، مردمند. اجتماع مردم حول این نظام، مایه‌ی عزت و بركت كشور و بركت نظام و بركت خود آن مردم است. مردم كمك میكنند به این كه نظام عزت پیدا كند؛ خود این، عزت مردم است؛ خود این، مصونیت و امنیت مردم است؛ خود این، امكانی است برای حل همه‌ی مشكلات مردم؛ این را باید دانست؛ این یك فرمول كلی است.1392/03/08
لینک ثابت
