شما خوب میدانید که در اسلام، مسؤولیت و تکلیف یک جانبه نیست. وقتی کسانی به معنای اسلامىِ حکومت - نه به معنای طاغوتی و رایج بین افکار و ذهنهای جاهلی - بر مردمی حکومت میکنند و مدیریت کشور را برعهده میگیرند و بار سنگین مسؤولیت را بر دوش میکشند، یک وظیفه و مسؤولیت طرفینی بین آنها و مردم به‌وجود می‌آید. از امروز، شما حقی بر مردم دارید و مردم حقی بر شما دارند. حق مردم بر شما این است که با همه‌ی وجود برای آنها کار کنید. این چیز تازه‌یی برای شما نیست. شما این امتحان را همیشه داده‌اید و برای مردم کار کرده‌اید. این تذکّر در درجه‌ی اول برای خود من و بعد هم برای شما و همه‌ی کسانیکه مسؤولیتی بر دوش دارند، یک نصیحت است.
ما واقعاً باید با همه‌ی وجود کار کنیم و هر چه ظرفیت و ابتکار در جسم و ذهنمان داریم، باید صرف اداره‌ی امور کشور و راه‌اندازی کار مردم به سوی یک زندگی اسلامی کنیم. زندگی اسلامی، به معنای توجه به معنویات و نه مادّیات نیست؛ همچنان که به معنای توجه به مادّیات و نه آرمانها و معنویات هم نیست.
این کابینه اعلام کرده است که میخواهد ان‌شاءاللَّه مشکلات مردم را در حد توان حل کند. جناب آقای رئیس جمهور اعلام کردند که کابینه، کابینه‌یی کاری است و قصدش انجام کارها در شعب مختلف با قدرت و قوّت است. این، آینده‌ی خوبی را نوید میدهد؛ ولی برخی گمان نبرند که گشودن گرههای امور ملتی که هشت سال جنگ را پشت سرگذاشته و فشارهای جهانی را تحمل کرده، به معنای دوری از معنویات و آرمانهاست.
دشمن و بیگانگان، این‌گونه وانمود میکنند که اگر یک مجموعه، برای ایجاد رفاه و حل مشکلات مردم کار میکند، لزوماً به معنای دور افتادن از معنویات و آرمانهاست! این، غلط است. این، تصور افراد ساده لوح و تغلیط و تسویل افراد مغرض است. اسلام، برای دنیا و آخرت مردم، برنامه و هدف دارد. مسؤولان اداره‌ی کشور موظفند همان‌قدر به امور مادّی مردم برسند که به امور معنوی میرسند.
بیگانگان، این‌گونه تبلیغ میکنند که اگر مجموعه‌یی میخواهد مشکلات مردم را حل کند و تولید را زیاد و معادن و صنایع را فعال نماید و کشاورزی را پربار کند و کارخانه‌ها را با همه‌ی ظرفیت به کار وابدارد، پس لابد این کار، به معنای فراموش کردن و یا ضعیف و کم‌رنگ نمودن آرمانها و معنویات و اهداف انقلاب است. این فکر، فکر دشمن است که میخواهد در ذهن مردم ما آن را القا کند و خیلی مایه‌ی تأسف است که انسان مشاهده کند بعضی از افرادی که دوستند، غافلانه و ساده‌لوحانه، همان حرف دشمن را تکرار میکنند!
دنیا و آخرت، رفاه و آرمان، با هم و در کنار هم قابل پیشرفت است. تصور این‌که جامعه‌ی آرمانگرا به حل مشکلات مادّی و رفاهی نخواهد رسید، به معنای این است که بگوییم ادیان و مقدسات و معنویات و آرمانها، به فکر دنیا و زندگی مردم نیستند! این، خلاف صریح اسلام و همه‌ی ادیان است. مطمئناً حرکت به سمت گشودن گرههای مردم و باز کردن راه به سمت یک زندگی مرفه و سالم و خوب، که مردم از فراوانی و ارزانی و دیگر امکانات استفاده کنند، یک وظیفه‌ی اسلامی است که بر دوش همه - بخصوص بر دوش شما که مسؤولان و مدیران کشور هستید - است. این کار، عملی است و قطعاً جزو آرمانهای اسلامی و امام عزیزمان میباشد.
جامعه‌ی مؤمن و انقلابی، تعارض دنیای زودگذر و سهل‌الوصول با آرمانهای ماندگار و صعب‌الوصول را به نفع این دومین حل خواهد کرد. رسیدن به آرمانها دشوار است؛ ولی ملت ایران در برنامه‌ریزیهای جامع و بلند مدت شما، ان‌شاءاللَّه آرمانها و معنویات اسلامی خود را به‌دست خواهد آورد. ما هم عجله نمیکنیم و مسؤولان کشور را دچار دستپاچگی نمیکنیم. ان‌شاءاللَّه با صبر و حوصله و حواس جمع، در همه‌ی بخشها برنامه‌ریزی بکنید تا بخشهای اقتصادی و فرهنگی و بهداشت و درمان و خدمات و تولید و بخصوص بعضی از بخشهای ویژه - مثل کشاورزی و معدن - تکان حسابی بخورد. دین شما به مردم، حرکت با برنامه‌ریزی است.
...
مطلبی که باید مورد توجه همه‌ی برادران کارگزار از دولت و مسؤولان قضایی و همه‌ی بخشها قرارگیرد، رعایت عدالت و انصاف در همه‌ی امور است. ما باید به سمتی برویم که برخلاف نظام طاغوت، امتیازات غلط و بیدلیل، حذف و ازاله شود و ان‌شاءاللَّه همان عدل حقیقىِ اسلامی برقرار شود. قشرهای مظلوم و دورافتاده از مرکز و روستاییان و عشایر و کسانیکه مشکلات بیشتری دارند، قطعاً باید در اولویت برنامه‌ریزیها قرار گیرند و این اولویت، نه فقط در بخش اقتصادی که در انواع و اقسام خدمات فرهنگی نیز باید باشد.1368/06/08
لینک ثابت
