امام خیلى خصوصیّات ممتاز فردى داشت؛ امّا توفیقات او بالاتر از آن بود که به خصوصیّات فردى یک انسان -هرچه هم بالا- متّکى باشد. شجاعت امام، آگاهى امام، عقل امام، تدبیر امام، دوراندیشى امام، اینها چیزهاى بسیار ممتازى بود -در اینها هیچ شکّى نیست- امّا توفیقاتى که آن بزرگوار به دست آورد، خیلى بالاتر از این است که به شجاعت زیاد و عقل زیاد و تدبیر زیاد و آیندهنگرى زیادِ یک انسان متّکى باشد؛ آن توفیقها مال چیز دیگرى بود. آن توفیقها در درجهی اوّل ناشى بود از اخلاص او؛ اخلاص. مُخلِصینَ لَهُ الدّین؛ مخلص خدا بود؛ کار را فقط براى خدا انجام میداد ولاغیر. لذا اگر همهی دنیا هم در مقابل او قرار میگرفتند و از او چیزى میخواستند، او وقتیکه تشخیص نمیداد مورد رضاى خدا است، انجام نمیداد. اوّل اخلاص. دوّم: توکّل و حسنظنّ به خدا. حقیقتاً به خدا توکّل داشت و حسنظنّ به خدا داشت... و دو خصوصیّت دیگر هم بود که این هم جز با نورانیّت الهى ممکن نیست و آن عبارت بود از: یک، دشمنشناسى؛ و دو، دوستشناسى.1368/04/23
لینک ثابت
[امام راحل] حقیقتاً به خدا توکّل داشت و حسنظنّ به خدا داشت. هیچ کارى در نظر او خارج از قدرت الهى نبود. کارهاى بزرگ، حرکتهاى عظیم، کندن کوههاى راسخ و جبال راسیات براى او میسور بود؛ چون معتقد بود که به خدا متّکى است، چون میدانست که خدا او را کمک میکند، چون توکّل به خدا داشت، لذا حسنظن داشت. آن روزى که او نهضت را شروع کرد، خیلى کم بودند کسانى که فکر کنند میشود نهضتى را بر پا کرد؛ آن روزى که او شعار اسقاط رژیم سلطنت را داد، بسیار معدود بودند کسانى که فکر کنند میشود رژیم سلطنت در ایران ساقط بشود؛ آن روزى که سیاست «نه شرقى و نه غربى» را اعلام کرد، بسیار نادر بودند کسانى که فکر میکردند میشود بدون اتّکاء به شرق و غرب یک حکومت داشت و آن را نگه داشت و اداره کرد؛ آن روزى که گفت آمریکا هیچ غلطى نمیتواند بکند، خیلى کم بودند کسانى که باورشان باشد که آمریکا نسبت به امام و امّتش هیچ غلطى نمیتواند بکند؛ او تمام این کارهاى بزرگ را انجام داد و میدانست که میتواند انجام بدهد، بهخاطر توکّل به خدا. البتّه براى او انجام شدنِ کار هم هدف نبود؛ او میگفت من وظیفهام را انجام میدهم. پیروزى او به این بود که بتواند وظیفهاش را انجام بدهد. در نظر امام پیروزى این نبود که انسان بتواند آن کارى را که میخواهد انجام بدهد، انجام دهد؛ در نظر او پیروزى این بود که انسان برطبق تکلیف خود عمل کند. او با این روحیه، با این احساس، با این انگیزه کار را پیش برد و ادامه داد.1368/04/23
لینک ثابت
خصوصیات امام بزرگوار ما در آن چیزهائی که پیشرفت جامعه و حیات جامعهی اسلامی محتاج آن هست، شبیه خصوصیات امیرالمؤمنین بود؛ البته با فاصلهی مشخصی که بین آن قلهی عظیم با انسانهای معمولی هست. امام بزرگوار ما در راه حق و عدالت قائل به رودربایستی و ملاحظهی این و آن و ترس و ضعف و عقبنشینی نبود؛ او... همانطور که امیرالمؤمنین توصیه فرموده بود که: «لا تستوحشوا فی طریق الهدی لقلّة اهله»، از تنهائی نمیترسید؛ از اینکه تنها بماند، نمیترسید، واهمه نداشت؛ حق با اوست، پس خدا با اوست. با مجاهدت حرکت کرد، خدای متعال هم ملت ایران و ملتهای مسلمان را با او در دل و در جوارح همراه کرد و دیدید چه حرکت عظیمی به وجود آمد. امام اینجوری بود.1368/04/23
لینک ثابت
شجاعت امام، آگاهى امام، عقل امام، تدبیر امام، دوراندیشى امام، اینها چیزهاى بسیار ممتازى بود امّا توفیقاتى که آن بزرگوار به دست آورد، خیلى بالاتر از این است که به شجاعت زیاد و عقل زیاد و تدبیر زیاد و آیندهنگرى زیادِ یک انسان متّکى باشد.1368/04/23
لینک ثابت
امام خمینی(ره) مخلص خدا بود؛ کار را فقط براى خدا انجام میداد ولاغیر. لذا اگر همهی دنیا هم در مقابل او قرار میگرفتند و از او چیزى میخواستند، او وقتیکه تشخیص نمیداد مورد رضاى خدا است، انجام نمیداد.1368/04/23
لینک ثابت
امام خمینی(ره) حقیقتاً به خدا توکّل داشت و حسنظنّ به خدا داشت.1368/04/23
لینک ثابت
براى امام خمینی(ره) انجام شدنِ کار هدف نبود؛ او میگفت من وظیفهام را انجام میدهم. پیروزى او به این بود که بتواند وظیفهاش را انجام بدهد.1368/04/23
لینک ثابت
در نظر امام خمینی(ره) پیروزى این نبود که انسان بتواند آن کارى را که میخواهد انجام بدهد، انجام دهد؛ در نظر او پیروزى این بود که انسان برطبق تکلیف خود عمل کند. او با این روحیه، با این احساس، با این انگیزه کار را پیش برد و ادامه داد.1368/04/23
لینک ثابت