آرى، امام خمینى زنده است، تا امید زنده است؛ و تا حرکت و نشاط هست، و تا جهاد و مبارزه هست، ... امام خمینى وامت فداکارش، از مکه و میقات هم غایب نیستند. سیلاب اندیشه‌ى جهاد و شهادت و مقاومت و برائت از مشرکین و محبت به مؤمنین که از قله‌ى بلند اندیشه‌ى او جارى است، همه‌ى دلها و جانهاى مستعد را فرا مى گیرد و به او حضورى معنوى مى‌بخشد. آرى، چنان که او خود مى‌گفت: «ما در مکه باشیم یا نباشیم، دل و روحمان با ابراهیم در مکه است. دروازه‌هاى مدینةالرسول را به روى ما ببندند یا بگشایند، رشته‌ى محبتمان با پیامبر، هرگز پاره و سست نمى‌شود. به سوى کعبه نماز مى‌گزاریم و به سوى کعبه مى‌میریم و خداى را سپاس مى‌گزاریم که در میثاقمان با خداى کعبه، پایدار مانده‌ایم و منتظر هم نمانده‌ایم که حاکمان بى‌شخصیت بعضى کشورهاى اسلامى و غیراسلامى، از حرکت ما پشتیبانى کنند. ما مظلومین همیشه‌ى تاریخ محرومان و پابرهنگانیم و غیر از خدا کسى را نداریم و اگر هزار بار قطعه‌قطعه شویم، دست از مبارزه با ظالم برنمى‌داریم ...».1368/04/14
لینک ثابت
