باید نیروی ملت منسجم شود و با ایمان حركت كند و به خدا تكیه دهد و از سختیها نترسد و پا عقب نكشد، تا هیچگاه دشمن به خود اجازهی نفوذ ندهد. در گذشته افرادی بودند كه سطحی فكر میكردند و ظاهربین بودند. هرچند نمیشود به آنها اتهام غرضورزی زد، ولی نمیتوانستند باور كنند كه توان مقابله با دشمن در ملت وجود دارد. اما آن كسی كه راز حركت تاریخ و سنتهای الهی را میدانست، ایستادگی میكرد و انسجام میبخشید و اراده را تقویت میكرد.
در كنار همهی اینها، رهبری پیشاهنگ و قوی لازم بود كه بحمداللَّه ملت ما از آن بینصیب نبود. اقبال با مردم ایران بود كه خدای متعال گوهر یكدانه و ذخیرهی خودش را به آنها عنایت فرمود. معمولاً خدای متعال گوهرهای ناب خود را برای روزهای حساس تاریخ بشر ذخیره میكند، و ما این افتخار را داشتیم كه خداوند یكی از گوهرهای گرانبهای خود را در میان ما قرار داده بود. خیلیها امام(ره) را میدیدند، اما نمیشناختند و او را به انسانهای معمولی تشبیه میكردند؛ اما جوهر درخشان و فروزان او به كمك پروردگار و در سایهی عبودیت خدا آشكار شد.1368/04/08
لینک ثابت