همه‌ی قشرها باید به سمت هدفهای تعیین‌شده از سوی امام(ره) حركت كنند؛ زیرا خصومت ما با دشمنانی كه كینه‌توزی آنها با اسلام و جمهوری اسلامی و ملتهای مستضعف ثابت شده، عیناً همان خصومت گذشته است. روشها و وسایل، همان روشها و وسایلی است كه در گذشته آنها را آزموده‌ایم. آن آزمایشها برای ملت ما و همه‌ی كسانی كه وضعیت ما را می‌دیدند، خوشحال كننده و آموزنده بود. ما باید به سمت آینده‌ی روشن حركت كنیم. همه باید تلاش و كار كنند و امیدوار باشند. امید، شرط اصلی حركت است. همه باید بدانند كه عبور از این راه، همت و مردانگیِ یك ملت انقلابی را می‌خواهد.1368/04/05
لینک ثابت
براى یک دولت و رژیم، خیلى سفاهت لازم است تا بخواهد همان کارهاى گذشته‌ى خود با ملت ایران را در آینده تکرار کند. صلابت و قدرت مقاومت این ملت را دیده‌اند. ما باید از همان نیرویى که در گذشته به ما کمک کرد، براى پیمودن آینده نیز مدد بگیریم؛ یعنى به خدا اتکال کنیم و وحدت و یکپارچگى بین اقشار مردم را حفظ کنیم. نباید مشکلات را عمده کرد. نمى‌گویم مشکلى وجود ندارد؛ ولى باید بناچار از این مرحله عبور کنیم، تا به هدفهاى بزرگ و متعالى و استقلال و آزادى و رفاه دست یابیم. بالاخره تأمین این اهداف، مشکلاتى را نیز به همراه دارد. بدون تحمل مشکلات، انسان نمى‌تواند به اهداف بزرگ نایل شود.1368/04/05
لینک ثابت
آنچه ما را در طول این ده سال وچند ماه، به این قدرت و استحکام و صلابت در مقابل دشمنان جهانی رساند و از اختناق و ضعف و تفرق و ذلت گذشته بیرون آورد و به عزت اسلام منتهی کرد، توجه به خدا و اتکال به او بود1368/04/05
لینک ثابت
امام خمینی(رضوان‌الله‌تعالی‌علیه)
مردم ما آن‌وقتى که به برکت راهنمایی‌هاى آن رهبر بزرگ از گرایش مادّى و سرسپردگی‌هاى مادّى بیرون آمدند و به سمت خدا حرکت کردند و راه خدا را بر راه زندگى راحت انتخاب کردند، توانستند انقلاب را به پیروزى برسانند. عامل موفّقیّتهاى رهبر عظیم‌الشّأن ما -آن امام استثنائى بی‌نظیر- هم همین بود که توانست یک اقیانوس عظیمى را این‌طور به حرکت دربیاورد، میلیون‌ها انسان را خدایى کند، راه زندگى را راه اسلامى قرار بدهد، اسلام را -که همه‌ی قدرتهاى دنیا علیه آن بسیج شده بودند- در دنیا عزیز کند، اصلاً معنویّت و ارزشهاى معنوى را -درحالی‌که ده‌ها سال بود در انزوا قرار گرفته بود- در دنیا باز احیا کند. او هم چون مرد خدا بود، او هم چون براى خود کار نمیکرد، خدا به او کمک کرد؛ خدا بنده‌ی صالحش را هدایت کرد؛ خدا به دل او و ذهن او صفا و روشنى داد تا راه را پیدا کند؛ خدا به او جرئت و شهامت داد تا در مقابل دنیایى از دشمن بِایستد؛ خدا با دل او اُنس گرفت تا از روگردانى انسانها در روزگار غربت، وحشت نکند. یک روزى امام ما تنها بود، در غربت بود، در اقلّیّت بود؛ مثل پیغمبران -مثل نوح، مثل ابراهیم- که از تنهایى نترسیدند، وحشت نکردند، خدا را از همه‌ی خلایق بیشتر دانستند و بزرگ‌تر شمردند، او هم از روگردانی‌ها وحشت نکرد، از دشمنی‌ها مرعوب نشد. عامل موفّقیّتهاى او هم همین بود.1368/04/05
لینک ثابت
امام خمینی(رضوان‌الله‌تعالی‌علیه)
امام عزیزمان شاگرد پیغمبران بود.1368/04/05
لینک ثابت
یک نگاهى بکنید به آینده؛ آینده‌اى که روشن است؛ آینده‌اى که دشوارى دارد، امّا راه باز است؛ آینده‌اى که دشمنان ما به‌خاطر ضرباتى که بر آنها وارد شده، کمتر از گذشته جرئت میکنند نزدیک بیایند... از همان نیرویى که در گذشته به ما کمک کرد، باید براى پیمودن آینده مدد بگیریم؛ یعنى توجّه به خدا، اتّکال به خدا، کمک گرفتن از خدا، خالص کردن نیّتها.1368/04/05
لینک ثابت
آنچه ما را ...به این قدرت، به این استحکام، به این صلابت در مقابل دشمنان جهانى [رساند] و آنچه ما را قبل از آن، از اختناق، از ضعف، از تفرّق، از ذلّت بیرون آورد و به عزّت اسلام منتهى کرد و انقلاب را پیروز کرد، عامل همه‌ی این پیشرفتها و موفّقیّتها، توجّه به خدا و اتّکال به خدا بود.مردم ما آن‌وقتى که به برکت راهنمایی‌هاى آن رهبر بزرگ [امام خمینی] از گرایش مادّى و سرسپردگی‌هاى مادّى بیرون آمدند و به سمت خدا حرکت کردند و راه خدا را بر راه زندگى راحت انتخاب کردند، توانستند انقلاب را به پیروزى برسانند. عامل موفّقیّتهاى رهبر عظیم‌الشّأن ما -آن امام استثنائى بی‌نظیر- هم همین بود که توانست یک اقیانوس عظیمى را این‌طور به حرکت دربیاورد، میلیون‌ها انسان را خدایى کند، راه زندگى را راه اسلامى قرار بدهد، اسلام را -که همه‌ی قدرتهاى دنیا علیه آن بسیج شده بودند- در دنیا عزیز کند، اصلاً معنویّت و ارزشهاى معنوى را -درحالی‌که ده‌ها سال بود در انزوا قرار گرفته بود- در دنیا باز احیا کند. او هم چون مرد خدا بود، او هم چون براى خود کار نمیکرد، خدا به او کمک کرد؛ خدا بنده‌ی صالحش را هدایت کرد؛ خدا به دل او و ذهن او صفا و روشنى داد تا راه را پیدا کند؛ خدا به او جرئت و شهامت داد تا در مقابل دنیایى از دشمن بِایستد؛ خدا با دل او اُنس گرفت تا از روگردانى انسانها در روزگار غربت، وحشت نکند. یک روزى امام ما تنها بود، در غربت بود، در اقلّیّت بود؛ مثل پیغمبران -مثل نوح، مثل ابراهیم- که از تنهایى نترسیدند، وحشت نکردند، خدا را از همه‌ی خلایق بیشتر دانستند و بزرگ‌تر شمردند، او هم از روگردانی‌ها وحشت نکرد، از دشمنی‌ها مرعوب نشد. عامل موفّقیّتهاى او هم همین بود.1368/04/05
لینک ثابت
اى بندگان مؤمن خدا که براى خاطر خدا قیام میکنید، حرکت میکنید، اقدام میکنید، شعار میدهید، تصمیم میگیرید، جبهه را پُر میکنید، شهید میدهید، در راه خدا انفاق میکنید، تن‌هایتان را به زحمت می‌اندازید! راز اصلى این است: براى هدف الهى، با وسایل الهى و با تکیه به خدا باید حرکت کرد. حرکتْ به‌هرحال لازم است؛ اگر کسى تکیه به خدا بکند امّا حرکت نکند، این بی‌فایده است؛ اگر کسى حرکت بکند، قیام بکند، امّا تکیه به خدا نکند، این هم بی‌فایده است؛ امّا قیام لله، قیام با‌لله، تکیه به خدا، این آن عامل پیروزى است، عامل موفّقیّت است. من و شما باید کوشش کنیم این را در خودمان تأمین کنیم. آن‌وقت وحشتها میریزد، ذهنها روشن میشود، دلها قرص میشود، کمبودها و نداشتن‌ها به نظر انسان کوچک می‌آید، حقیر می‌آید؛ مثل مؤمنین صدر اسلام، مثل خود شما در دوران سخت جنگِ هشت‌ساله.1368/04/05
لینک ثابت
