من با مطالعهی اخبار و تحلیلهایی كه این روزها مرتباً محافل خبری و سیاسی - بخصوص محافل غربی - منتشر میكنند، احساس می‌كنم كه غربیها در ذهن خود، سه نقطهی امید را تصور كرده‌اند و فكر میكنند از این طریق می‌توانند سه حادثه‌ی مطلوب برای خودشان، و سه واقعه‌ی زیانبار برای جمهوری اسلامی به وجود آورند؛ اولین نقطهی امید آنها، ایجاد تنازعها و اختلافهاست. آنها فكر میكردند پس از ارتحال امام(ره)، جنگ قدرت(!) به وجود خواهد آمد؛ حتّی در روزهای اول، خیلی ناشیانه پیش‌بینی میكردند كه برخوردهای نظامی خواهد شد و حوادث خونین پدید خواهد آمد! در آن لحظات اول، دنیا این‌گونه تلقی می‌كرد و غربیها هم در گذشته بارها این پیش‌بینی غلط را كرده بودند؛ ولی بعد كه دیدند این پیش‌بینی، از واقعیت خیلی دور است، گفتند كشمكش بر سر قدرت پیش خواهد آمد و تا مدتها مسأله‌ی رهبری نظام به جایی نخواهد رسید! هنگامی كه این پیشگویی هم به نتیجه نرسید، مرتب تكرار میكردند كه انتخاب مجلس خبرگان، یك كار سطحی و یك پدیده‌ی زودگذر است و به صورت بالقوه جنگ قدرت در پشت پرده وجود دارد و باید منتظر باشیم تا چند روز آینده، این كشمكش و نزاع خودش را نشان دهد!
روزها گذشت. شخصیتها و افرادی كه موضعگیری و اظهاراتشان تعیین كننده است - مانند نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای هیأت دولت، علمای بزرگ، مراجع، گروههای مردمی و نهادهای انقلابی - همه یكپارچگی و تمركز خودشان را نشان دادند و پیش‌بینی آنها هم عملی نشد؛ ولی باز تحلیلها و تفسیرها سراغ نقاطی می‌رود كه به آنها نوید وجود زمینه‌ی اختلافی را بدهد.
من با مطالعهی خبرها و اظهارها و گزارشها و تحلیلهای سیاسی، به این نتیجه می‌رسم كه اینها نمی‌خواهند به این زودی از مسأله‌ی ایجاد اختلاف و كشمكش میان مسؤولان جمهوری اسلامی و گروههای مردمی و گرایشهای سیاسی ناامید شوند؛ سعی میكنند به هر قیمتی - حتّی با القائات - این مسأله را برای خودشان تأمین كنند. بنابراین، وحدت كلمه‌یی كه امروز وجود دارد، برای آنها بسیار سنگین است؛ زیرا ایجاد اختلاف و دودستگی و تنازع و درگیری، برای آنها یك هدف است. بدون تردید در این چند سال، با القائات خبری و تحلیلی كه در روح و مغز افراد بسیاری هم در دنیا اثر می‌كند، درصدد تأمین اهداف خود بوده‌اند و خوشبختانه در جمهوری اسلامی این القائات هیچ تأثیری نداشته است.1368/03/24
لینک ثابت
