یك نكته‌ی دیگر این است كه اساتید عزیز دانشگاه، هم با واقعیات و حقایق كشور، و هم با حقایق جهان باید آشنا باشند؛ این یك تلاشی را میطلبد. در همه‌ی حوزه‌های علمی، همین جور است. عالمِ معلمی كه جماعتی از او استفاده میكنند، اگر به زمان خود عالم نباشد، دچار مشكلات خواهد شد. «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللّوابس»؛ كسی كه زمانه را میشناسد، یعنی وقتی اوضاع و احوال محیط خود و محیط پیرامونی‌اش و محیط جهان را میداند و میفهمد جریانهای گوناگون جهانی كی‌هایند، كجایند، اهدافشان چیست، چه جور با هم مواجه میشوند، دچار اشتباه نمیشود؛ در قضایای گوناگون، قضاوت اشتباه نمیكند و دچار اشتباه نمیشود. این آشنائی، برای همه لازم است؛ برای روحانی هم لازم است، برای دانشگاهی هم لازم است؛ برای معلم حوزه هم لازم است، برای معلم دانشگاه هم لازم است؛ این یك چیز مهمی است. وقتی انسان جریانات گوناگون را میشناسد، میتواند پدیده‌ها را استنتاج كند، كه این پدیده چیست، چه شد كه این اتفاق افتاد، در تحلیل، دچار خطا و اشتباه نمیشود.
البته دشمن مرتب دارد تحلیل‌باران میكند. این تعداد رسانه‌هائی كه آمارش را چندی پیش اینجا آوردند و به ما دادند، اصلاً دهشت‌آور است. اینها غیر از رسانه‌های اینترنتی است - اینترنت كه دیگر یك دنیای بی‌مرز و خارج از محدوده‌ای است - منظور، همین ماهواره‌ها و رادیوها و تلویزیونهاست. تحلیلهائی كه در این رسانه‌ها مرتباً با هدف مقابله با جمهوری اسلامی و نظام اسلامی و ملت ایران داده میشود، سرسام‌آور است. حالا آنهائی كه انبوه تولید میكنند، میدانند هم كه مردم به همه‌ی اینها گوش نمیدهند. میگویند هر مقداری كه میشود، باید تلاش كرد. راست را با دروغ مخلوط میكنند، می‌آیند یك تحلیل غلط و معیوب از این در می‌آورند؛ «و لیكن یؤخذ من هذا ضغث و من ذاك ضغث فیمزجان». امیرالمؤمنین میفرماید: اگر حق به طور خالص و بی‌شائبه خودش را نشان بدهد، كسی دچار اشتباه نمیشود؛ اگر باطل بدون آمیختگی با حق، خودش را نشان بدهد، كسی دچار باطل نمیشود؛ «فلو انّ الباطل خلص من مزاج الحقّ لم یخف علی المرتادین و لو انّ الحقّ خلص من لبس الباطل انقطعت عنه السن المعاندین و لیكن یؤخذ من هذا ضغث و من ذاك ضغث فیمزجان». یك لقمه از حق، یك لقمه از باطل را مخلوط میكنند، یك غذائی كه ظاهرش نشان نمیدهد مسموم است، در اختیار كسی كه بی‌اطلاع است، میگذارند؛ این تحلیل در ذهنها اثر میكند. گاهی اوقات تحلیلهائی كه در بعضی از محافل دانشگاهی، دانشجوئی و استادی از بعضی از مسائل میشود، آدم می‌بیند این بر اثر بی‌اطلاعی است؛ كسی هیچ تقصیری هم ندارد. بنابراین اساتید باید در جریان مسائل قرار بگیرند.
لازم است جلسات نقد و پرسش و پاسخ میان مسئولین و دانشگاهیان تشكیل شود. بنده از سالها پیش همیشه به مسئولین و به رؤسای جمهوری كه در این مدت بودند، سفارش میكردم كه بروید دانشگاه، بروید با دانشجوها حرف بزنید. خود من كه همیشه میرفتم. بنده از اول انقلاب و از پیش از انقلاب با دانشجوها ارتباط داشتم و سفارش هم میكردم. حالا هم عرض میكنم كه مسئولین بنشینند با اساتید محترم جلسه‌ی پرسش و پاسخ داشته باشند.1390/06/02
لینک ثابت
