1368/11/17
اجازه به حجّتالاسلام حسن موسوى
بسمهتعالى
به همانگونه که مرقوم فرمودهاند،(۱) از طرف اینجانب نیز مجاز هستند. دوام توفیقات جناب ایشان را از خداى تعالى مسئلت دارم.
۱٠ رجبالخیر ۴۱٠
سیّدعلى خامنهاى
۱) بسم الله الرّحمن الرّحیم. الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام على محمّد و آله الطّاهرین و لعنة الله على اعدائهم اجمعین. و بعد؛ جناب مستطاب سیّدالاعلام و مروّجالاحکام آقاى حاج آقا حسن موسوى (دامت افاضاته) که مدّتى عمر شریف را صرف تحصیل علم و فضل نمودهاند و بحمدالله اشتغال به ترویج دیانت مقدّسه دارند و به صلاح و سداد موصوف میباشند از قِبَل حقیر مجازند در تصدّى امور حسبیّه و شرعیّه که تصدّى آن در زمان غیبت ولیعصر (عجّل الله فرجه الشّریف) از مختصّات فقیه جامعالشّرایط است، فله التّصدّى لما ذکر مع مراعاة الاحتیاط، و نیز ایشان مجازند در اخذ سهمین مبارکین و صرف آن در اعاشهی خودشان بهنحو اقتصاد و ایصال بقیّهی از سهم سادات را به مورد مقرّر شرعى آن و صرف ربع از بقیّهی سهم مبارک امام (علیه السّلام) در ترویج دیانت مقدّسه و علوّ کلمهی حق و ایصال بقیّه را نزد حقیر براى صرف در حوزهی مبارکهی علمیّه. و اوصیه (ایّده الله تعالى) بما اوصى به السّلف الصّالح من ملازمة التّقوى و التّجنّب عن الهوى و التّمسّک بعروة الاحتیاط فى الدّین و الدّنیا و ارجو منه ان لا ینسانى من صالح دعواته. والسّلام علیه و على اخواننا المؤمنین و رحمةالله و برکاته.
به تاریخ ۱۲ شهر محرّمالحرام ۱۳۸۱. روحالله الموسویالخمینى