بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خداوند متعال را سپاس می‌گویم که دلهای نورانی و پاکیزه‌یی را به کار نماز و ترویج و برپاداری آن، بر انگیخته و شوق مجاهدت و تلاش مخلصانه در این راه را به آنها بخشیده است. ثمره‌ی کوششهای هوشمندانه‌ی جمع شما در این چند سال آن شده است که نماز که مظهر کامل پرستش و نیایش و رازگویی و نیاز جویی و عشق و ایمان به محبوب فطریِ عالم وجود است، پرتوی درخشانتر و حضوری برجسته‌تر در ذهن و عمل جامعه‌ی اسلامی ما یافته است. اکنون بحمداللَّه در بسیاری از جاهایی که جماعت مردم در آن گرد می‌آیند، و به ویژه مراکز گردآییِ جوانان مانند مدارس و دانشگاهها و سربازخانه‌ها و بوستانها و نیز دانشگاههای دولتی و راهها و غیره، نماز، حاضر و بارز و چشم و دل نواز است. نوشته‌ها و گفته‌های بسیار در رسانه‌ها و در کتابها و درسها و برنامه‌های هنری و تبلیغی، به نماز می‌پردازد و ذهنها و دلهای کسان بی‌شماری را به این تکلیف شیرین و دلنشین، متمایل می‌سازد و به گزاردن آن وا می‌دارد.

شک نباید کرد که این، راهی است به سوی کامیابی و توفیق در همه‌ی مهامّ شخصی و اجتماعی، راهی است به سوی سعادت و فلاح. قد افلح المؤمنون، الذین هم فی صلوتهم خاشعون.

چه افراد و جماعاتی که با شناختن قدر و جایگاه ذکر و خشوع و انابه - که نماز مظهر کامل آن است - و همراه کردن کار و ابتکار دنیایی با آن، به قله‌های تعالی و کمال رسیدند، و چه بی‌خبران و کوته‌نظرانی که با غفلت از این راز بزرگ هستی، خود را از سعادت کامل محروم ساختند و چه در صورت تلاش و کار مادی و چه در صورت بیکارگی و تنبلی، هر جا به گونه‌یی خود را در منجلابهای محرومیت و ناکامی غرقه ساختند. انسانهایی که تلاش و مجاهدت در عرصه‌ی زندگی بشری را با یاد خدا و انس با او و عشق به او همراه می‌سازند، خوشبختی در معنای حقیقی آن را در می‌یابند و آن را برای جسم و جان خود فراهم می‌کنند.

شما برادران و خواهرانی که به امر نماز همت گماشته‌اید از این دیدگاه، در تدارک بزرگترین خدمت به مردم و کشور خود هستید، و بی‌گمان، ملت ما از معرفت به نماز و عمل به آن بهره‌های بزرگ در همه‌ی عرصه‌های زندگی خود خواهد برد.

مسؤولان محترم اقامه‌ی نماز گزارش امید بخشی از به کار بستن سفارشهای قلبی درباره‌ی نماز داده‌اند. این‌جانب پس از سپاس از آنان و از همه‌ی بخشهایی که به آن سفارشها جامه‌ی تحقق پوشانده‌اند، به همه‌ی دست‌اندرکاران این مهم و دیگر مدیران و مسؤولان کشور توصیه می‌کنم که:

1 - برای تبیین ژرفای نماز و معرفی رازها و زیبایی‌های آن، دست به تلاش پیگیر و همه جانبه‌یی زده شود. در کتابهای معارف دانشگاهها و کتب درسی دوره‌های پیش از دانشگاه و جزوه‌های کوچک و قابل فهم همه، سخنان نغز و پر مغز و مضمونهای تازه‌ی فراوان در این باره وارد شود.

2 - احکام فقهی نماز به صورت آسان و روان منتشر شود، و جزوه‌ها و نوارهای صوتی و تصویری مناسب برای فرستادن به میان ملتهای دیگر، آماده گردد.

3 - اذان از حنجره‌ی اشخاص خوش‌صدا در همه جا پخش شود و هیچ شهر و محله‌یی محروم از آهنگ اذان نماند.

4 - مساجد، به شکل شایسته غبار روبی شود و خدمت به مسجد، کاری مردمی و همگانی شمرده شود.

5 - نماز صبح در مساجد اقامه شود.

6 - نمازهای جمعه در هر شهر با شرکت فرزانگان و اصحاب معرفت در ستادهای آن، پربارتر گردد.

7 - مدیران دستگاههای اداری و دولتی، خود متصدی اقامه‌ی نماز در آن دستگاهها شوند.

8 - در سربازخانه‌ها آموزش نماز و عمل به آن، از آنچه هست، جدی‌تر گرفته شود.

9 - در میان جاده‌های بیابانی، مسجد به قدر کافی ساخته شود و در شهرهای سر راه در همه‌ی بیست و چهار ساعت، مسجد باز و آماده وجود داشته باشد.

10 - در شهرها و شهرکهایی که تازه ساخته می‌شود، مسجد جامع، نخستین بنا و مرکز حقیقی شهر قرار گرفته و ساخته شود.

11 - در همه‌ی اجتماعات با فرا رسیدن وقت نماز، نماز به پا داشته شود و اجتماعاتی که به خاطر انبوهی آن یا به هر جهت دیگر قادر به این کار نیستند، برنامه‌ی زمانبندی آنها جوری تنظیم شود که با وقت نماز تصادف پیدا نکند.

12 - و به طور خلاصه وضع شهرها و روستاهای کشور را جوری کنید که هر کس که تازه وارد آن می‌شود، آن را محیط اهتمام به نماز و جایگاه اقامه‌ی آن بداند.

توفیقات همه‌ی شما را از خداوند خواستارم‌
سیّد علی خامنه‌ای - 31/06/1375