بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)

اعتراف سازمانهاى بین‌المللى به حقّانیّت ایران در جنگ هشت‌ساله، هر چند بسیار دیر انجام شد امّا با این حال پیروزى بزرگى براى ملّت بزرگ و عظیم‌الشّأن بود؛ ملّتى که هشت سال همچون قهرمانى مظلوم جنگید تا اجازه ندهد که دشمنانش ــ یعنى همه‌ى قدرتهاى زر و زور ــ پشت سر عراق، ذلّت و وابستگى را بر او تحمیل کنند و او را از اسلام عزیز جدا سازند؛ و سرانجام به کمک و فضل خداى متعال و توجّهات حضرت بقیّةا‌لله‌الاعظم (روحى فداه) در همه‌ى میدانها به پیروزى ــ که حقّ او بود ــ دست یافت.

پیشانى سپاس بر درگاه خداوند ساییده و به ملّت عزیز تبریک میگویم. این شادى بزرگ، با تلخىِ غم فقدان شهیدان عالى‌مقام و گلهاى پَرپَرشده‌ى بوستان خمینى همراه است که این روزها بازگشت پیکر مطهّر شهید غریبمان، مهندس تندگویان،(۲) وزیر بسیجى و فداکار جمهورى  اسلامى، آن را تازه‌تر میسازد و عظمت فداکارى‌هایى را که به این پیروزى‌ها انجامید، در چشم هوشمندان عالم به تصویر میکشد. جاى آن پیر مراد و حکیم فرزانه و رهبر دلسوز و تیزبین خالى است که ثمره‌ى استوارىِ معجزنشانِ خود را در پیروزى‌هاى پیاپى ملّت خود ببیند و شادابى این درخت تناور را ــ که نهال آن به دست تواناى او نشانده شده است ــ بنگرد.

اینجانب ضمن قدردانى از همه‌ى کسانى که در مسائل مربوط به قطعنامه‌ى ۵۹۸ صمیمانه تلاش کرده‌اند، از جناب رئیس‌جمهور محترم(۳) و  رؤساى قواى مقنّنه(۴) و قضائیّه(۵) و فرزند مکرّم امام بزرگوار و علماى اَعلام و ائمّه‌ى محترم جمعه و مسئولین دولتى و نظامى و سایر افرادى که این  پیروزى را به اینجانب و ملّت ایران تبریک گفته‌اند تشکّر کرده، توفیقات همگان را از خداوند متعال مسئلت مینمایم.

سیّدعلى خامنه‌اى
۱۳۷۰/۹/۲۷