کشتی‌ها و نفت‌کش‌ها برای اینکه از بنادر غرب اروپا و دریا مدیترانه خودشان را به هند و چین برسانند، باید به سمت جنوب آفریقا دریانوردی کنند قاره آفریقا را دور بزنند و از آنجا وارد اقیانوس هند بشوند.

این مسیر طولانی اما یک راه میانبر هم دارد راندن به سمت دریای مدیترانه و شمال مصر از آنجا هم عبور از کانال سوئز، ورود به شمال دریای سرخ عبور از تنگه باب المندب در جنوب این دریا و در نهایت هم گذشتن از خلیج عدن و ورود به اقیانوس هند. این مسیر تقریباً ۵۵۰۰ کیلومتر کوتاه‌تر از مسیر قبلی و خب و به صرفه‌تر هم هست.

تا پیش از وقایع اخیر مسیر اصلی آن دسته از کالاها و احتیاجات صهیونیست‌ها که از هند و شرق آسیا تأمین می‌شدند هم دریای سرخ و کانال سوئز بود. این کشتی‌ها بعد از عبور از تنگه باب المندب در جنوب دریای سرخ به سمت شمال این دریا دریانوردی کرده و بعضی‌هایشان راهی بندر ایلات در جنوب سرزمین‌های اشغالی می‌شدند و بعضی‌هایشان هم بعد از گذشتن از کانال سوئز وارد دریا مدیترانه شده و به سمت بنادر غربی سرزمین‌های اشغالی حرکت می‌کردند.

اتفاقی که بعد از جنایات اخیر صهیونیست‌ها در غزه افتاد این بود که جنبش انصارالله یمن که کنترل تنگه باب المندب را در اختیار دارد اعلام کرد تا وقتی‌که صهیونیست‌ها جنایات‌شان را در غزه متوقف نکنند کشتی‌هایی که به مقصد بنادر سرزمین‌های اشغالی در حرکت باشند را هدف قرار میدهد.

در مقام مقایسه بد نیست بدانید که عرض تنگه باب المندب ۲۵ کیلومتر و عرض تنگه هرمز ۹۰ کیلومتر است.

با این اتفاق تعدادی از شرکت‌های مطرح کشتی‌رانی جهان اعلام کردند تا اطلاع ثانوی دیگر از این مسیر استفاده نمی‌کنند.

حالا که یمنی‌ها موفق شدند به شریان حیاتی صهیونیست‌ها فشار وارد کنند، دوباره پای بعضی از کشورهای عربی به ماجرا باز شده تا فشار را از روی صهیونیست‌ها بردارند.

این کشورها به جای همراهی در این مسیر و تأکید بر قطع شریان حیاتی رژیم صهیونیستی، دنبال آتش بسی هستند که خودشان هم در آن اختیاری ندارند.

صهیونیست‌ها با همکاری کشورهای امارات، عربستان سعودی و اردن در حال آماده کردن یک مسیر زمینی جایگزین هستند تا با وصل کردن مسیر ۲۵۵۰ کیلومتری دبی بندر حیفا از روی زمین یک مسیر جایگزین برای تأمین احتیاجات صهیونیست‌ها راه‌اندازی بشود. سران بعضی از کشورهای عربی مثل عربستان و امارات اردن هرچند در رسانه علیه رژیم صهیونیستی لفاظی میکنند اما در عمل خودشان بازکردن گره‌های صهیونیست‌ها را به‌عهده گرفته‌اند.

نمونه دیگر این کشورها ترکیه هست رئیس جمهور این کشور درحالی علیه رژیم صهیونیستی لفاظی میکند که کشورش یکی از مهم‌ترین صادرکنندگان کالا به رژیم صهیونیستی است.

این همان موضوعی است که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار روز سه شنبه سوم بهمن ۱۴۰۲ در دیدار اعضای کنگره ملی بزرگداشت ۲۴ هزار شهید تهران هم به آن اشاره کردند: «مسئولان کشورهای اسلامی گاهی اجتماع میکنند حرفی میزنند، گاهی مصاحبه‌ای میکنند یک چیزی میگویند، [امّا] کاری که باید بکنند انجام نمیگیرد. اعلان میکنند که باید آتش‌بس انجام بگیرد؛ خب آتش‌بس دست شما که نیست، آتش‌بس دست آن خبیث است، دست آن دشمن است، و نمیکند. شما می‌نشینید چیزی را تصویب میکنید که در اختیار شما نیست. چیزهایی هست که در اختیار شما است، آنها را تصویب نمیکنید؛ آن چیست؟ قطع شریانهای حیاتی رژیم صهیونیستی؛ این در اختیار شما است. شما میتوانید کمک نکنید، پشتیبانی نکنید، ارتباط سیاسی و اقتصادی را قطع کنید؛ این کارها را میتوانید بکنید.» ۱۴۰۲/۱۱/۰۳

تا مثبت صد ثانیه بعدی خدانگهدار!